Hapanta Iōannou Vēlara, ētoi poiēmata kai peza tina

ἄλλα ἄλλη ἄλλο ἄλλον ἄλλος ἀπ ἀπὸ τὴν Ἀρετοῦσα ἂς αὐτὸ αὐτὸς γιὰ νὰ Γιατὶ δὲ νὰ δεν δὲν τὸ δῇ διὰ δίχως δυὸ δώσῃ ἐγίνη ἐγὼ εἶν εἶναι εἰς τὴν εἰς τὸ εἶχε ἐκεῖ ἐκεῖνο ἕνα ἔχεις ἔχουν ἔχω ἡμέρα ἤντα ἦτον θὰ θελα θέλει θωρῶ κάθε Καὶ δὲν Καὶ μὲ καὶ νὰ καὶ τὴν Καὶ τὸ καιρὸν καλὰ κάνει καρδιά καρδιὰν κε Κι ἂν κι ὁ λέγει λογῆς Μὰ μᾶς μὲ τὰ μὲ τὴν μὲ τὸ μεγάλη μέσα μετὰ μηδὲ μὴν μιὰ μιὰν Μὸν μονε μοῦ μπορεῖ νὰ μὲ νὰ μὴ νὰ τὰ νὰ τῆς νὰ τὸ νὰ τοῦ Νέννα ὁ κύρις ὅ,τι οἱ ὅλα ὅλοι ὁποῦ ὅσο οὐδὲ ὄχ ὄχι παρὰ πάρῃ περίσσα πῇ πλειὰ πλειὸ ΠΟΙΗΤΗΣ πολλὰ ποτὲ ποῦ πρὸς πῶς Ρώκριτος Ρωτόκριτος σὰν σὲ σοῦ στὰ στὴν στὸ στὸν συχνὰ τὰ μάτια ταῖς τζ τζη τὴ τῆς τὸν τοὺς τοῦτα τοῦτο τῶν ὡς ὡσὰν