Chēmeias epitomē, Τόμος 1

αέρα ἀὴρ αἱ ἀλλ ἀλλὰ ἄλλο ἂν ἀπ ἀπὸ τὸ ἄργυρος αὕτη αὐτῆς αὐτὸ αὐτὸν αὐτοῦ αὐτῶν ἀφ δὲν εἶναι διὰ νὰ διὰ τῆς διὰ τοῦτο διότι ἐὰν εἶδος εἰς τὴν εἰς τὸ ἐκ τῆς ἐκ τοῦ ἐκ τῶν ἐμπορεῖ ἐνεργεῖ ἐνέργειαν ἐνεργείας ἑνόνεται μὲ ἐξ ἐπειδὴ ἔχει ἡ δὲ ἡ ὁποία ἤγουν θειοῦχον καθὼς καὶ γίνεται καὶ εἰς καὶ ἡ καὶ ὁ καὶ τὸ καὶ τοῦ καὶ τῶν κάλια κασσίτερος κατὰ τὴν κατὰ τὸ κράμα λευκόχρυσος λοιπὸν μᾶς μὲ τὴν μὲ τὸ μὲν μέρη μετὰ τοῦ μέταλλα μὴ μόλυβδος οἱ ὅμως ὀνομάζεται ὀξέα ὀξέος ὀξὺ ὅς ὅσα ὅσον ὅταν ὅτι οὗ οὔτ οὔτε παρὰ πρὸς σίδηρος σῶμα σώματα τὰ ὁποῖα τὰς ταῦτα ταύτην τὴν τὴν ὁποίαν τὸ δὲ τὸ θεῖον τὸ ὀξυγόνον τὸ ὁποῖον τὸ πῦρ τὸ ὕδωρ τὸν τοῦ ὀξυγόνου τοῦ ὁποίου τοῦ πυρὸς τοὺς τοῦτο τὸ τῶν ὁποίων ὑγρὸν υδράργυρος φωσφόρον Χημείας χρῶμα χωρὶς ψευδάργυρος ὡς