ΚΕΙΜΕΝΟΝ.

6. Εςι δὲ πορισμὸς μέγας ἡ εὐσέβεια μετὰ αὐταρκείας.

7. Οὐδὲν γὰρ εἰσηνέγκαμεν εἰς τὸν κόσμον· δῆλον ὅτι οὐδὲ ἐξενεγκεῖν τι δυνάμεθα.

8. ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ σκεπάσματα, τούτοις ἀρκεσθησώμεθα.

9. Οἱ δὲ βουλόμενοι πλουτεῖν, ἐμπίπτουσιν εἰς πειρασμὸν καὶ παγίδα, καὶ ἐπιθυμίας πολλὰς ἀνοήτους καὶ βλαβεράς, αἵτινες βυθίζουσι τοὺς ἀνθρώπους εἰς ὄλεθρον καὶ ἀπώλειαν.

ΠΑΛΑΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

6. Και βέβαια μεγάλη πρόσοδος εἶναι ἡ εὐσέβεια, μὲ καρδίαν εὐχαριςημένην εἰς τὰ ἀρκετά.

7. Διατί κανένα πράγμα δὲν ἐφέραμεν εἰς τὸν κόσμον καὶ φανερὸν εἶναι ὅτι οὐδὲ δυνόμεσθε νὰ εὐγάλωμεν τίποτες. 8. Καί ὅταν ἔχωμεν φαγητὰ καὶ σκεπάσματα, ὡς εἴμεσθεν ἀρκετοὶ εἰς ἐτοῦτα.

9. Αμὴ ἐκεῖνοι ὁποῦ θέλουν νὰ πλουτοῦν, πέφτουσι μέσα εἰς πειρασμὸν καὶ παγίδα καὶ ἐπιθυμίαις πολλαῖς, ἔγνωςαις καὶ βλαβεραῖς, ἡ ὁποῖαις βυθί ζουσι τοὺς ἀνθρώπους εἰς χα λασμὸν καὶ ἀπώλειαν.

ΝΕΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

6. Ναί, μεγάλη πρόσοδος εἶναι ἡ εὐσέβεια εἰς τὸν ἀρκού μενον εἰς τὰ ἀναγκαῖα.

7. Διότι τίποτε δὲν ἐφέραμεν [ μαζῇ μας ] εἰς τὸν κόσμον, καὶ φανερὸν ὅτι οὐδὲ τίποτε δυνάμεθα νὰ ἀποφέρωμεν.

8. Έχοντες λοιπὸν τροφὰς καὶ σκεπάσματα, ὡς ἀρκεσθῶμεν εἰς τοῦτα.

9. ὅσοι δ ̓ ἐπιθυμοῦν νὰ πλουτήσωσι, ἐμπλέκονται εἰς πειρασμὸν καὶ παγίδα, καὶ εἰς ἐπιθυμίας πολλὰς ἀνοήτους καὶ βλαβεράς, αἱ ὁποῖαι βυθίζουν τοὺς ἀνθρώπους εἰς ὄλεθρον καὶ

ἀπώλειαν.

ΚΕΙΜΕΝΟΝ.

10. Ρίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐςιν ἡ φιλαργυρία. ἧς τινες ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπὸ τῆς πίςεως, καὶ ἑαυτοὺς περιέπειραν ὀδύναις πολὺ λαῖς.

11. Σὺ δέ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ταῦτα φεῦγε· δίωκε δὲ δικαιοσύνην, εὐσέβειαν, πίσιν, ἀγάπην, ὑπομονὴν, πραότητα.

· 12. Αγωνίζου τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς πίςεως, ἐπιλαβοῦ τῆς αἰωνίου ζωῆς, εἰς ἣν καὶ ἐκλήθης, καὶ ὡμολόγησας τὴν καλὴν ὁμολογίαν ἐνώπιον πολὺ λῶν μαρτύρων.

ΠΑΛΑΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

να

10. Διατί ρίζα ὅλων τῶν κακῶν εἶναι ἡ φιλαργυρία τὴν ὁποίαν κάποιοι ἔζωντας νὰ τὴν ὀρεχθοῦσιν, ἐπλανήθηκαν ἀπὸ τὴν πίςιν, καὶ ἐκάρφωσαν τοῦ λόγου τους εἰς πολλοὺς πόνους.

II. Ἀμὴ ἐσὺ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, φεῦγε ἐτοῦτα· καὶ σπούδαζε δικαιοσύνην, εὐσέ βειαν, πίςιν, ἀγάπην, ὑπομονὴν, πραότητα.

12. Αγωνίζου τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς πίστεως, σφικτοκράτησε τὴν αἰώνιον ζωὴν, εἰς τὴν ὁποίαν ἐκαλέσθης καὶ ὡμολόγησες τὴν καλὴν ὁμολο γίαν ὀμπροςὰ εἰς πολλοὺς μάρτυρας.

ΝΕΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

10. Διότι ρίζα ὅλων τῶν κακῶν εἶναι ἡ φιλαργυρία, την ὁποίαν ὀρεγόμενοι τινὲς, ἐπλανήθησαν ἀπὸ τὴν πίςιν, καὶ ἐπερικεντήθησαν ἀπὸ πολλοὺς πόνους.

11. Σὺ δὲ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, φεῦγε ταῦτα, καὶ τρέχε ἐξοπίσω τῆς δικαιοσύνης, τῆς εὐσεβείας, τῆς πίςεως, τῆς ἀγάπης, τῆς ὑπομονῆς, τῆς πραότητος.

12. Αγωνίζου τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς πίςεως, κέρδησε τὴν αἰώνιον ζωὴν, εἰς τὴν ὁποίαν καὶ ἐκαλέσθης, καὶ ὡμολόγησες τὴν καλὴν ὁμολογίαν ἐνώπιον πολλῶν μαρτύρων.

ΚΕΙΜΕΝΟΝ.

13. Παραγγέλλω σοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τοῦ ζωοποιοῦν· τος τὰ πάντα, καὶ Χριςοῦ Ἰησοῦ τοῦ μαρτυρήσαντος ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου τὴν καλὴν ὁμολογίαν·

14. Τηρῆσαί σε τὴν ἐν τολὴν ἄσπιλον, ἀνεπίληπτον, μέχρι τῆς ἐπιφανείας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ·

15. ἣν καιροῖς ἰδίοις δείξει ὁ μακάριος καὶ μόνος δυνάςης, ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων, καὶ κύριος τῶν κυριευόντων,

ΠΑΛΑΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

13. Παραγγέλλω σου όμ προςὰ εἰς τὸν Θεὸν, ὁποῦ ζωοποιεῖ τὰ πάντα, καὶ εἰς Χρισὸν Ἰησοῦν, ὁποῦ ἐμαρτύ ρησεν ὀμπροςὰ εἰς τὸν Πόν τιον Πιλάτον τὴν καλὴν ὁμοι λογίαν·

14. Νὰ φυλάξῃς ἐτούτην τὴν ἐντολὴν ὄντας ἀμόλυντος, ἀκατηγόρητος, ἕως τὴν ἐπιφά νειαν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χρισού

15. Τὴν ὁποίαν εἰς τοὺς διωρισμένους καιροὺς θέλει τὴν δείξει δε μακάριος καὶ μόνος δυνάςης, ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων, καὶ κύριος τῶν κυριευόντων,

ΝΕΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

13. Σὲ παραγγέλλω ἐνώπιον τοῦ ζωοποιοῦντος τὰ πάντα Θεοῦ, καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ, ὅσις ἐμαρτύρησεν ἔμπροσθεν τοῦ Ποντίου Πιλάτου τὴν καλὴν ὁμολογίαν·

14. Να φυλάξῃς τὴν ἐντολὴν ἀμίαντον, ἀκατάκριτον, ἕως εἰς τὴν [δευτέραν] παρουσίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριςοῦ,

15. Τὴν ὁποίαν θέλει δείξειν εἰς ὡρισμένους καιροὺς ὁ μακάριος καὶ μόνος δυνάςης, ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων, καὶ κύριος τῶν κυριευόντων,

KEIMENON.

16. Ο μόνος ἔχων άθανασίαν, φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὃν εἶδεν οὐδεὶς ἀνθρώπων, οὐδὲ ἰδεῖν δύναται· ᾧ τιμὴ καὶ κράτος αἰώνιον· ἀμήν.

17. Τοῖς πλουσίοις ἐν τῷ νῦν αἰῶνι παράγγελλε μὴ ὑψηλοφρονεῖν, μηδὲ ἠλπικέναι ἐπὶ πλούτου ἀδηλότητι, ἀλλ ̓ ἐν τῷ Θεῷ τῷ ζῶντι, τῷ παρέχοντι ἡμῖν πλουσίως πάντα εἰς ἀπόλαυσιν·

18. Αγαθοεργείν, πλουτεῖν ἐν ἔργοις καλοῖς, εὐμεταδότους εἶναι, κοινωνικούς.

ΠΑΛΑΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

16. Εκεῖνος ὁποῦ ἔχει

μόνος ἀθανασίαν, καὶ κατοικᾷ φῶς ἀπλησίαςον, τὸν ὁποῖον κανένας ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους δὲν τὸν εἶδεν, οὐδὲ δύναται νὰ τὸν εἰδῇ· εἰς τὸν ὁποῖον εἶναι τιμὴ καὶ κράτος παντοτεινόν·

ἀμήν.

17. Παράγγελλε τοὺς πλουσίους εἰς τοῦτον τὸν αἰῶνα νὰ μὴν ὑψηλοφρονοῦσι, μηδὲ νὰ ἐλπίζουσι εἰς τὴν ἀβεβαιότητα τοῦ πλούτου, ἀλλὰ εἰς τὸν Θεὸν τὸν ζῶντα, ὁποῦ μᾶς δίδει πλουσίως ὅλα εἰς ἀπό λαυσιν

18. Νὰ κάμνουσιν ἀγαθὰ ἔργα, νὰ πλουτοῦσιν εἰς ἔργα καλά, νὰ εἶναι μεταδοτικοί,

κοινωνητικοι.

ΝΕΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

16. Οςις μόνος ἔχει ἀθανασίαν, καὶ κατοικεῖ φῶς ἀπλη σίαςον· τὸν ὁποῖον ἄνθρωπος δὲν ἔβλεψεν, οὐδὲ νὰ βλέψη δύναται, τοῦ ὁποίου εἶναι ἡ τιμὴ καὶ τὸ κράτος αἰώνιον· ἀμήν.

17. Τοὺς πλουσίους τοῦ παρόντος αἰῶνος παράγγελλε νὰ μὴν ὑψηλοφρονῶσι, μηδὲ νὰ ἐλπίζωσιν εἰς τὸ ἀβέβαιον τοῦ πλούτου, ἀλλ ̓ εἰς τὸν Θεὸν τὸν ζῶντα, ὅςις μᾶς ἔδωκε πλουσίως ὅλα εἰς ἀπόλαυσιν

18. Νὰ ἦναι ευεργετικοί, πλούσιοι εἰς καλὰ ἔργα, μετα δοτικοί, κοινωνικοί.

19. Αποθησαυρίζοντες εἰς ἑαυτοὺς θησαυρὸν [βέβαιον καὶ] καλὸν εἰς τὸ μέλλον, διὰ νὰ κερδήσωσι τὴν αἰώνιον ζωήν.

20. Ὦ Τιμόθεε, την παρακαταθήκην φύλαξε, αποςρεφόμε νος τὰς μιαρὰς ματαιολογίας καὶ ἀντιλογίας τῆς ψευδῶς ὀνομα ζομένης γνώσεως·

21. Τὴν ὁποίαν ἐπαγγελλόμενοι τινὲς, ἀςόχησαν εἰς τὴν πίςιν. Η χάρις τοῦ Θεοῦ μ' ἐσέ. Αμήν.

† Η πρὸς Τιμόθεον πρώτη, γραφθεῖσα ἀπὸ τὴν Λαοδίκειαν, μητρόπολιν Φρυγίας τῆς Πακατιανῆς.