ΚΕΙΜΕΝΟΝ.

6. Εκ τούτων γάρ εἰσιν οἱ ἐνδύνοντες εἰς τὰς οἰκίας, καὶ αἰχμαλωτεύοντες τὰ γυναικάρια σεσωρευμένα ἁμαρτίαις, ἀγόμενα ἐπιθυμίαις ποικίλαις,

7. Πάντοτε μανθάνοντα, καὶ μηδέποτε εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν δυνάμενα.

8. Ον τρόπον δὲ Ἰαννῆς καὶ Ιαμβρῆς ἀντέςησαν Μωϋσεῖ, οὕτως καὶ οὗτοι ἀνθίςανται τῇ ἀληθείᾳ, ἄνθρωποι κατεφθαρμένοι τὸν νοῦν, ἀδόκιμοι περὶ τὴν πίςιν.

ΠΑΛΑΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ. 6. Διατὶ ἀπὸ τούτους εἶναι ἐκεῖνοι ὁποῦ ἐμβαίνουσιν εἰς τὰ σπήτια, καὶ σκλαβώνουν τὰ γυναικάρια, ὁποῦ εἶναι φορτωμένα ἁμαρτίαις, ὁποῦ σύρνονται εἰς ἐπιθυμίαις πολυλογήτικαις . 7. ὁποῦ μαθαίνουσι πάντοτε, καὶ μηδὲ ποτὲ δύνουνται νὰ ἔλθουσιν εἰς τὴν γνώρισιν τῆς ἀληθείας.

یا

8. Καὶ καθὼς ἰαννῆς καὶ ἰαμβρῆς ἐναντιώθηκαν τὸν Μωϋσῆν, τέτοιας λογῆς καὶ ἐτοῦτοι ἐναντιοῦνται τὴν ἀλή θεῖαν, ἄνθρωποι διεφθαρμένοι εἰς τὸν νοῦν, ἀδόκιμοι εἰς τὴν πίςιν.

ΝΕΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

6. Διότι ἀπὸ τούτους εἶναι ὅσοι ἐμβαίνουν εἰς τὰς οἰκίας καὶ αἰχμαλωτίζουν τὰ γυναικάρια, ἀπὸ σωρὸν ἁμαρτιῶν πλακω μένα, καὶ συρόμενα ἀπὸ πολλῶν λογῶν ἐπιθυμίας,

7. Πάντοτε διδασκόμενα, καὶ ποτὲ μὴ δυνάμενα νὰ γνωρί σωσι καλὰ τὴν ἀλήθειαν.

8. Καθὼς δὲ ὁ Ἰαννῆς καὶ ὁ Ἰαμβρῆς ἀντεςάθησαν τὸν Μωϋσῆν, παρόμοια καὶ οὗτοι ἀντιςέκουν τὴν ἀλήθειαν, ἄν θρωποι καταφθαρμένοι τὸν νοῦν, ἀδόκιμοι τὴν πίςιν.

9.

ΠΑΛΑΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

9. Ἀλλὰ δὲν θέλουσι προκόψει περισσότερον· διατὶ ἡ ἀγνωσία τους θέλει γένει φανερὴ εἰς ὅλους, καθὼς καὶ ἡ ἐκείνων ἔγινε φανερή.

το. Ἀμὴ ἐσὺ ἐκατάλαβες καλὰ τὴν διδασκαλίαν μου, τὴν ἀνατροφήν μου, την προθυμίαν, τὴν πίςιν, τὴν μακροθυμίαν, τὴν ἀγάπην, τὴν ὑπομονὴν, ΙΙ. Τοὺς διωγμούς, τὰ παθήματα, τὰ ὁποῖα μοῦ ἐγί νηκαν εἰς τὴν Αντιόχειαν, εἰς τὸ Ικόνιον, εἰς τοὺς Λύρους· τί λογῆς διωγμοὺς ὑπέμεινα, καὶ ἀπὸ ὅλους μὲ ἐλευθέρωσεν ὁ Κύριος.

ΝΕΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

Ἀλλὰ δὲν θέλουν προχωρήσειν παρεμπρός· διότι ἡ ἀνοησία των μέλλει νὰ φανερωθῇ εἰς ὅλους, ὡς ἔγινε φανερὰ καὶ ἡ [ἀνοησία] ἐκείνων.

10. Σὺ δὲ γνωρίζεις καλὰ τὴν διδασκαλίαν μου, την δια γωγὴν, τὴν βουλήν, τὴν πίσιν, τὴν μακροθυμίαν, τὴν ἀγάπην, τὴν ὑπομονὴν,

11. Τοὺς διωγμοὺς, τὰ παθήματα, ὁποῖα μοῦ ἐσυνέβησαν εἰς τὴν Αντιόχειαν, εἰς τὸ Ικόνιον, εἰς τὰ Λύτρα· ὁποίους [λέγω] διωγμοὺς ὑπέφερα, καὶ ἀπ' ὅλους [ὅμως] μ' ἐλύτρωσεν ὁ Κύριος.

ΚΕΙΜΕΝΟΝ.

12. Και πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χρισῷ Ἰησοῦ, διωχθήσονται:

13. Πονηροί δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμένοι.

14. Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιςώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμαθες,

ΠΑΛΑΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ. 12. Ἀλλὰ καὶ ὅλοι ὅσοι θέλουσι νὰ ζοῦσιν εὐσεβῶς εἰς τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν, θέλουσι διωχθῆ.

13. Αμὴ ἄνθρωποι πονηροί καὶ πλάνοι θέλουσι προκόψει εἰς τὸ χειρότερον, πλανῶντες τοὺς ἄλλους καὶ πλανώμενοι.

14. Ἀλλὰ ἐσὺ μένε εἰς ἐκεῖνα ὁποῦ ἔμαθες καὶ ἐπισώθης, ἐξεύρωντας ἀπὸ τίνα τὰ ἔμαθες,

15. Καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφος ἐξεύρεις τὰ ἱερὰ γράμματα, ὁποῦ δύνουνται νὰ σὲ σοφίσουν

15. Καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενα σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν, διὰ πίσεως τῆς ἐν Χρισῷ · εἰς σωτηρίαν, διαμέσου τῆς

Ἰησοῦ.

πίςεως ὁποῦ εἶναι εἰς τὸν Χρι σὸν Ἰησοῦν.

ΝΕΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

12. Ἀλλὰ καὶ ὅσοι θέλουν νὰ ζῶσιν εὐσεβῶς κατὰ τὸν Χρισὸν Ἰησοῦν, μέλλουν νὰ διωχθῶσι.

13. Οἱ δὲ πονηροί και γόητες ἄνθρωποι θέλουν προχωρήσειν εἰς τὸ χειρότερον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι.

14. Αλλὰ σὺ μένε εἰς ὅσα ἔμαθες καὶ ἐπισώθης, ἐξεύρων ἀπὸ τίνα τὰ ἔμαθες,

15. Καὶ ὅτι παιδιόθεν γνωρίζεις τὴν ἱερὰν Γραφήν, τὴν δυνατὴν νὰ σὲ σοφίσῃ εἰς σωτηρίαν, διὰ τῆς εἰς τὸν Ἰησοῦν Χρισὸν πίσεως.

16. ὅλη ἡ γραφὴ εἶναι θεόπνευςος, καὶ ὠφέλιμος εἰς διδασκαλίαν, εἰς ἀπόδειξιν, εἰς διόρθωσιν, εἰς μάθησιν τῆς δικαιοσύνης

17. Διὰ νὰ ἦναι τέλειος ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, καὶ εἰς καθὲν ἔργον ἀγαθὸν ἀνελλιπής.

ΚΕΦ. δ'. 4.

Σὲ ὁρκίζω λοιπὸν ἐγὼ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριςοῦ, τοῦ μέλλοντος νὰ κρίνῃ ζῶντας καὶ νεκροὺς, εἰς τὴν [μέλλουσαν] φανέρωσιν αὑτοῦ καὶ βασιλείαν

ΚΕΙΜΕΝΟΝ.

2. Κήρυξον τὸν λόγον, ἐπίςηθι εὐκαίρως, ἀκαίρως· ἔλεγ· ξον, ἐπιτίμησον, παρακάλεσον ἐν πάσῃ μακροθυμίᾳ καὶ διδαχα.

3. Εσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται· ἀλλὰ κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τὰς ἰδίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους, κνηθόμενοι τὴν ἀκοήν·

4. Καὶ ἀπὸ μὲν τῆς ἀλη θείας τὴν ἀκοὴν ἀποςρέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς μύθους ἐκτραπή σονται.

ΠΑΛΑΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

2. Κήρυξε τὸν λόγον, παραςάσου καὶ καλόκαιρα, καὶ παράκαιρα· ἔλεγχε, ἐπιτίμησον, παρακάλει με κάθε μακροθυμίαν καὶ διδαχήν.

3. Διατί μέλλει νὰ ἔλθῃ καιρός, ὁποῦ νὰ μὴν ὑπομέ νουσι τὴν ὑγιαίνουσαν διδασκαλίαν· ἀλλὰ κατὰ ταῖς ἐδικαῖς τους· ἐπιθυμίαις θέλουσι της μωνιάσει εἰς τοῦ λόγου τους διδασκάλους, ὁποῦ νὰ γαργα λίζουσι τὴν ἀκοήν τους

4. Καὶ ἀπὸ τὴν ἀλήθειαν θέλουσιν ἀποτρέψει τὴν ἀκοὴν τους, καὶ εἰς τοὺς μύθους θέλουσι γυρίσει.

ΝΕΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

2. Κήρυξε τὸν λόγον, ἐπίςεκε ὅτ ̓ εὐκαιρεῖς, [καὶ] ὅτε δὲν ἔχεις καιρὸν, ἔλεγχε, ἐπιτίμα, παρακάλει, διδάσκων μὲ πᾶσαν μακροθυμίαν.

3. Διότι μέλλει νὰ ἔλθῃ καιρὸς, ὅτε δὲν θέλουν ὑποφέρειν τὴν ἀληθινὴν διδασκαλίαν, ἀλλ' ἐπισωρεύσειν εἰς ἑαυτοὺς, κατὰ τὰς ἰδίας ἐπιθυμίας, διδασκάλους, γαργαλιζόμενοι τὴν ἀκοὴν ἀπ ̓ αυτούς

· 4. Καὶ ἀπὸ μὲν τὴν ἀλήθειαν θέλουν ἀπος ρέψειν τὴν ἀκοὴν, ἐπιστρέψειν δὲ εἰς τοὺς μύθους.