A Poetical Translation of the Works of Horace: With the Original Text, and Critical Notes, Τόμος 3A. Miller, 1749 |
Συχνά εμφανιζόμενοι όροι και φράσεις
affert againſt ancient Archilochus atque Auguftus Bard Beauties becauſe beft beſt Cæfar's Cicero Croud Dacier Defires dicam ftultè Eaſe Ennius Epiftle EPIST etiam Expreffion facundia fame fays fecond feems fhall fhew fhould fibi fignifies fince firft firſt fome fortè Friend fuch fupport fure Gabiis Genius give Gladiator Greek hæc Happineſs hath himſelf Honour Horace intra Jefts laft Latin lefs Lollius Love ludicra malè Manufcripts Meaſures mihi moſt Multa Muſe muſt Number Nunc o'er obferves Occafion Paffage Paffions Perfon Philofophy Plautus pleafing pleaſe Pleaſure Poem poemata Poet Poet's Poetry Poft Praiſe prefent purſue quæ quàm quid quod quum raiſe Reading Reaſon rectè rerum rife Romans Rome Sabellus Sanadon Scholiaft Senfe ſhall Slave Spondees Tafte tamen thefe themſelves theſe thofe thoſe Tiberius tibi Tibullus Tibur Tragedy Tranflator ufed ufual underſtand uſed Verfe verfus Verſe Virtue whofe Wiſdom Words
Δημοφιλή αποσπάσματα
Σελίδα 202 - Ordinis haec virtus erit et venus, aut ego fallor, Ut jam nunc dicat jam nunc debentia dici, Pleraque differat et praesens in tempus omittat; Hoc amet, hoc spernat promissi carminis auctor.
Σελίδα 212 - Vultum verba decent, iratum plena minarum, Ludentem lasciva, severum seria dictu. Format enim natura prius nos intus ad omnem Fortunarum habitum ; juvat aut impellit ad iram Aut ad humum maerore gravi deducit et angit ; 110 Post effert animi motus interprete lingua.
Σελίδα 244 - Munus et officium, nil scribens ipse, docebo ; Unde parentur opes ; quid alat formetque poetam ; Quid deceat, quid non ; quo virtus, quo ferat error.
Σελίδα 78 - Caelum non animum mutant qui trans mare currunt. Strenua nos exercet inertia : navibus atque Quadrigis petimus bene vivere. Quod petis hic est, Est Ulubris, animus si te non deficit aequus.
Σελίδα 206 - Ut silvae foliis pronos mutantur in annos, 60 Prima cadunt ; ita verborum vetus interit aetas, Et juvenum ritu florent modo nata vigentque.
Σελίδα 221 - Nor force th' unwilling audience to behold What may with grace and eloquence be told. Let not Medea, with unnatural rage, Slaughter her mangled infants on the stage: Nor Atreus his detested feast prepare, Nor Cadmus roll a snake, nor Progne wing the air.
Σελίδα 245 - The critic, who with nice discernment knows What to his country and his friends he owes ; How various nature warms the human breast, To love the parent, brother, friend, or guest ; What the great functions of our judges are, Of senators, and generals sent to war ; He can distinguish, with unerring art, The strokes peculiar to each different part.
Σελίδα 176 - Tres mihi convivae prope diflentire videntur, Pofcentes vario multum diverfa palato. Quid dem ? quid non dem? renuis quod tu, jubet alter: Quod petis, id fane eft invifum acidumque duobus.
Σελίδα 159 - When conquer'd Greece brought in her captive arts, She triumph'd o'er her savage conquerors' hearts; Taught our rough verse its numbers to refine. And our rude style with elegance to shine.
Σελίδα 4 - Condo & compono, quae mox depromere poffim. Ac ne forte roges, quo me duce, quo Lare tuter ; Nullius add ictus jurare in verba magiftri, Quo me cunque rapit tempeftas, deferor hofpes.