ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΡΑΜΖΙΝΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ PANZIA 2. ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΘΕΙΣΑ ΕΚ ΤΟΥ ΓΑΛΛΙΚΟΥ, ΠΑΡΑΒΛΗΘΕΝΤΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΡΩΣΣΙΚΟΝ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΝ Υπό ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Σ. ΚΡΟΚΙΔΑ. ΤΟΜΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ. ΑΘΗΝΗΣΙ, ΤΥΠΟΙΣ Χ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΟΥ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΩΣ, (Παρὰ τῇ Πύλῃ τῆς ̓ Αγορᾶς, ἀριθ. 420.) 1857. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ. Ο ΜΕΓΑΣ ΗΓΕΜΩΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ο ΙΩΑΝΝΟΥ, Ο ΤΟΥΠΙΚΛΗΝ ΔΟΝΣΚΟΙ ΗΤΟΙ ΤΑΝΑΙΔΙΚΟΣ 1363-1389. Ὀργὴ τοῦ χάνη· - Υποταγὴ τῶν κληρούχων ἡγεμόνων. - Συνθήκη. – ‘Υποταγὴ τοῦ ̔Ηγεμόνος τοῦ Κάτω Νοβογορόδου. - Μίασμα. - Μεγάλη Πυρκαϊά. – Κρεμλίνον λίθινον. - Νίκαι κατὰ τῶν Μογόλων. - Ληστείαι τῶν Νοβογοροδίων τυχοδιωκτῶν. - Εμφύλιος πόλεμος τῶν Ηγεμόνων τῆς Τβέρης. – Πόρθησις Χερσῶνος.--'Ἐπιδρομὴ τῶν Λιθουανῶν. - Πόλεμος πρὸς τὸ τάγμα. - Κράτος τοῦ Μαμάϊ –Δευτέρα εἰσβολὴ τοῦ ̓Ὀλγέρδου. Φρόνη· σις τοῦ τῆς Τβέρης Μιχαήλ. - ̓ Αγάπη τοῦ λαοῦ πρὸς τὸν Δημήτριον Φαινόμενα. – Ο Μέγας ‘Ηγεμὼν ἐπανέρχεται ἐκ τῆς παρεμβολῆς. -Πόλεμος πρὸς τὸν Ὄλεγον. -Νέα ἐπιδρομὴ τῶν Λιθουανῶν. -Ἐμφύλιοι πόλεμοι. -Τρίτη εἰσβολὴ τοῦ ̓Ὀλγέρδου. - Σφαγή τῶν Τατάρων ἐν τῷ Κάτω Νoβογορόδῳ. – Τελευταῖος χιλίαρχος ἐν Μόσχα. – Πόλεμος πρὸς τὸν ἡγεμόνα τῆς Τβέρης. – Πρώτη ἐφαρμογὴ τῆς κεφαλικῆς ποινῆς ἐν Μόσχα. - Ἐκ στρατεία εἰς Βουλγαρίαν – Αρχὴ τῆς Καζάνης. -Εἰσβολὴ τῶν Μογόλων, – Παροιμία. -Νίκη κατὰ Μογόλων – Εὐτυχὴς κατὰ τῶν Λιθουανῶν πόλεμος – Εκκλησιαστικά. -Εἰσβολὴ τοῦ Μαμάϊ. -Προδοσία τοῦ Ὀλέγου. -Περιώνυμος μάχη τοῦ Κολικόβου. - Ταμερλάνος. -Ἐπιδρομὴ τοῦ Τοχταμήσου. -Ὁ ἀνδρεῖος ἡγεμών Ὀστέης. -Ἔφοδος κατὰ τῆς πρω 1363. τευούσης – Επιβουλὴ τοῦ Τοχταμήσου. -Ἅλωσις καὶ καταστροφὴ τῆς Μόσχας.-Θλίψις τοῦ Δημητρίου. Ἐξορία τοῦ Ὀλέγου. - Ανακαίνισις τῆς Μόσχας. - Ἐξορία τοῦ Μητροπολίτου. -Μῖσος τοῦ ἡγεμόνος Τβέρης κατὰ τοῦ Δημητρίου. - Ἐπαχθὴς φόρος. -Εἰρήνη μετὰ τοῦ Ὀλέγου. –Ἔρις καὶ εἰρήνη μετὰ τοῦ Νοβογορόδου – Βάπτισις τῶν Λιθουανῶν. -Ὠμότης τοῦ ἡγεμόνος τοῦ Σμολένσκου –Ὁ υἱὸς τοῦ Δημητρίου ἀποδιδράσκει ἐκ τῆς παρεμβολῆς. -Θάνατος τοῦ ἡγεμένος τοῦ Κάτω Νοβογορόδου. -Ἔχθρα μεταξὺ τοῦ Μεγάλου Ηγεμόνος καὶ Βλαδιμίρου. -Διαλλαγὴ αὐτῶν -Νέα τάξις διαδοχῆς. – Θάνατος τοῦ Μεγάλου “Ηγεμόνος – ̓ Αρεταὶ τοῦ Δημητρίου. – Οἰκοδομὴ πόλεων καὶ μοναστη ρίων. - Ἐκκλησιαστικά - Αἵρεσις τῶν Στριγολνικῶν. -Βάπτισις τῶν Περμίων. – Σχέσεις μετὰ τῆς ̔Ελλάδος. - Ὁδοιπορία τοῦ Ποιμένος. —Ἰταλοὶ ἐν τῇ ὑπηρεσίᾳ τῶν Ρώσσων.-Μεταλλικά νομίσματα ἀντὶ δερμα τίνων – Εἰσαγωγὴ τῆς πυρίτιδος ἐν 'Ρωσσίᾳ. -Κομῆται. - Χειμών μέχρι τῆς 20 ̓Απριλίου, Καλίτας καὶ ὁ Συμεὼν προπαρεσκεύαζον τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν διὰ τοῦ νοὸς μᾶλλον, ἢ διὰ τῆς ἰσχύος· ἀλλ ̓ ἐπέστη ὁ καιρὸς καὶ τῆς χρήσεως τῶν ὅ πλων. Ὀψόμεθα δ ̓ οὖν αἱματηρὰς μάχας, ὀλεθρίας μὲν τῇ ἀνθρωπότητι, εὐλογηθείσας ὅμως ὑπὸ τοῦ πολιούχου Θεοῦ τῆς Ρωσσίας· διότι ὁ κρότος αὐτῶν ἐξήγειρε τὴν καθεύδουσαν δόξαν τῆς ἡμετέρας πατρίδος, ἀπέδωκε δὲ τῷ τεταπεινωμένῳ λαῷ γενναῖα φρονήματα. Ἀλλ ̓ ἡ ἐκτέλεσις τοσοῦτον σπουδαίου ἐπιχειρήματος ἦν ἔργον μακρὸν καὶ ὑπὸ ἐναντίων περιπετειῶν πολλάκις διακοπτόμενον, καθ ̓ ὅσον ἐξ ἀνωτέρου τινός προορισμοῦ οἵ τε ἄνθρωποι καὶ τὰ βασίλεια ὑπομένουσι πολλὰς δοκιμασίας διὰ πολλῶν ἀποτυχιῶν, ὅταν φέρωνται πρὸς μέγαν τινὰ σκοπόν. ἀλλ ̓ εὐδαιμονοῦμεν ἀείποτε γενναῖοι καὶ εὐσταθεῖς διαμένοντες ἐν τοῖς ἀτυχήμασι. Δημήτριος δ ̓ ὁ Ἰωάννου, ἀνυψω. θεὶς μὲν εἰς τὸν θρόνον τῆς Μεγάλης Ἡγεμονίας ὑπὸ τοῦ Μουρούτου, ποθῶν δὲ ἀσφαλεστέρας ἀρχῆς, ἐθήρευε τὴν εὔνοιαν τοῦ ἑτέρου Χάνη, Αβδούλ τοὔνομα, ἰσχυ ροῦ διὰ τὸν στρατὸν τοῦ Μαμάϊ. Ὁ πρεσβευτὴς τοῦ Χάνη τούτου ἦλθε πρὸς τὸν Μέγαν Ἡγεμόνα κομίζων φίλιον θέσπισμα, ὁ δὲ Δημήτριος μετέβη ἐξ ἀνάγκης καὶ αὖθις εἰς Βλαδίμιρον, ὅπως ὑποδεχθῇ αὐτὸ κατὰ τὰ ἀνέκαθεν εἰθισμένα. Ἀλλὰ τὸ ἐπινόημα τοῦτο ἀνεδείχθη μάταιον· διότι ὁ Μέγας Ἡγεμών, εὐαρεστῶν ἀμ φοτέροις τοῖς Χάναις, ἀμφοτέρους περιεφρόνει· ἐστερήθη τουλάχιστον τῆς εὐνοίας τοῦ ἐν Σεραίῳ, ἐπανελθὼν δὲ εἰς Μόσχαν ἔμαθεν, ὅτι Δημήτριος ὁ Κωνσταντίνου κατέλαβεν αὖθις τὸ Βλαδίμιρον· διότι ὁ Μουροῦτος ἔπεμψεν αὐτῷ δι ̓ Ἰωάννου τοῦ Θεοδώρου, υἱοῦ τοῦ πρώην κυριάρχου τοῦ Βιελοζέρσκου, καὶ τριάκοντα θεραπόντων τοῦ Χάνη τὸ Μέγαν Ἡγεμόνα ἀναγορεῦον αὐτὸν θέσπισμα. Ἀλλ ̓ ἡ ὀργὴ τοῦ Χάνη οὐδόλως Ὀργὴ τοῦ ἐνομίζετο ἤδη θεομηνία· διότι ὁ νέος ἔγγονος τοῦ Καλίτα εὐθαρσῶς ὀλιγωρήσας ταύτης, ἄγων δὲ πολλὴν στρατιὰν, ἀπεδίωξε μετὰ μίαν ἑβδομάδα τοῦ Βλαδιμίρου Δημήτριον τὸν Κωνσταντίνου, ἐπολιόρκησεν αὐτὸν ἐν Σουσδαλίᾳ καὶ, γενναιοφρονῶν, ἐπέτρεψεν αὐτῷ ἵν ̓ ἄρχῃ αὐτόθι ὡς ὑποτελής. Χάνη. κληρούχων ἡ Ἡ βουλὴ τῆς κατὰ μικρὸν καταλύσεως τοῦ συστή- Ὑποταγὴ τῶν ματος τῶν κληρουχιῶν ἐδηλώθη ὑπό τε τοῦ Μεγάλου γεμόνων. Ἡγεμόνος καὶ τῶν συνετῶν αὐτοῦ εὐπατριδῶν. Καὶ δὴ οἱ μὲν ἡγεμόνες τοῦ Σταροδούβου ἀπεπέμφθησαν τῶν κληρουχικῶν αὑτῶν πόλεων, ὁ δὲ τοῦ Ῥοστόβου Κωνσταντῖνος ὑπέσχετο ἐξ ἀνάγκης ἐντελῆ ὑποταγὴν τῷ ἀρχηγῷ τῆς Ρωσσίας. Οἱ ἐκπλαγέντες ἐκ τῆς σταθερᾶς βουλῆς τοῦ νεανίου, ὅπως ἄρχῃ μοναρχικῶς παρὰ τὰ ἀρχαῖα ἔθιμα καὶ τοὺς θεσμούς τῶν προγόνων αὑτῶν, ἐμεμψιμοίρουν μὲν, ὑπετάσ- 1364. σοντο ὅμως· διὸ οἱ μὲν μετέβησαν παρὰ τῷ ἡγεμόνι |