Η γερμανική ηγεμονία: Ψευδαισθήσεις και πραγματικότηταΕκδόσεις Καστανιώτη, 19 Ιουν 2013 - 232 σελίδες Το βιβλίο αυτό, περιδιαβαίνοντας τους τελευταίους δύο αιώνες, εστιάζει στις ψευδαισθήσεις και στην πραγματικότητα της γερμανικής ηγεμονίας – στη νοσταλγία δηλαδή της γερμανικής κυριαρχίας, αλλά και στη συμβατότητά της σήμερα με την ευρωπαϊκή ενοποίηση και τις ισορροπίες στο διεθνές περιβάλλον. Το γερμανικό ζήτημα υπήρξε από τα κορυφαία στην Ευρώπη και στις διεθνείς σχέσεις κατά τον 20ό αιώνα, αφού αυτός άνοιξε και έκλεισε με τη γερμανική πρόκληση. Οι απόπειρες επιβολής της Γερμανίας προκάλεσαν συσπειρώσεις και αντισυσπειρώσεις, με αποτέλεσμα δύο καταστροφικούς παγκόσμιους πολέμους. Η εποχή της Βαϊμάρης (1918-1933) ήταν η τελευταία ελπίδα για ειρήνη στην Ευρώπη. Στα μεταπολεμικά χρόνια η οικονομική ανάπτυξη της Ομοσπονδιακής Γερμανίας και ο ιδιαίτερος ρόλος του ενοποιημένου κράτους μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου δημιούργησαν σημαντικές προσδοκίες για το μέλλον της Γηραιάς Ηπείρου. Ωστόσο προξενούν και έντονο φόβο, γιατί η σημερινή Γερμανία επιμένει πεισματικά στην παράδοση της επαναλαμβανόμενης αποτυχίας, με συνέπειες που δείχνουν να είναι καταστροφικές τόσο για την ίδια όσο και για την Ευρώπη. |
Αναζήτηση στο βιβλίο
Αποτελέσματα 1 - 5 από τα 91.
... Έτσι λοιπόν η μελέτη των πολιτικών της γερμανικής ενοποίησης, όπως της πολιτικής του καγκελάριου Ότο φον Βίσμαρκ, ίσως είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τη βαθύτερη κατανόηση των σημερινών πιθανών επιλογών της επανενοποιημένης Γερμανίας και ...
... Έτσι λοιπόν άρχισε να εκδηλώνει απροθυμία να συνεχίσει ως ενεργός πρωταγωνιστής. Με τη διστακτική συμπεριφορά της κατά τη διάρκεια του πολέμου, η Αυστρία απέτυχε να κερδίσει τη συμπάθεια της Ρωσίας, ενώ παράλληλα προκάλεσε αρκετή πικρία ...
... Έτσι εξανάγκασαν τους απροετοίμαστους και αδύναμους Πρώσους να δεχτούν τους όρους τους στο Όλμιτς στις 9 Οκτωβρίου 1850. [2] Με τους όρους αυτούς αποκαταστάθηκε η αυστριακή κυριαρχία στα παγγερμανικά πράγματα όπως ίσχυε παλιότερα ...
... Έτσι, αφού η στρατηγική για την ενοποίηση δεν προχωρούσε μέσω ενός διεθνούς συνασπισμού και της παράλληλης έγκρισης του στρατιωτικού προϋπολογισμού, τότε η μόνη εναλλακτική λύση, κατά τον Βίσμαρκ, ήταν η επιτυχία μιας σειράς στρατηγικών ...
... έτσι ο Βίσμαρκ μπορούσε να υποστηρίζει με αγαλλίαση: «Τους νίκησα όλους. Όλους». [7] Είχε πλέον εισέλθει στην τελική φάση της στρατηγικής του για την ενοποίηση. Η Ζάντοβα επηρέασε σε σημαντικό βαθμό την Αυστρία και τη Γαλλία. Στην πρώτη ...