The Song of Lewes

Εξώφυλλο
Charles Lethbridge Kingsford
Clarendon Press, 1890 - 168 σελίδες
A Latin political song of the time of the Barons' war, 1264, justifying Simon de Montford and his cause, and setting forth the true theory of kingship.

Αναζήτηση στο βιβλίο

Άλλες εκδόσεις - Προβολή όλων

Συχνά εμφανιζόμενοι όροι και φράσεις

Δημοφιλή αποσπάσματα

Σελίδα 1 - Edited by JAMES AH MURRAY, LL.D., sometime President of the Philological Society ; with the assistance of many Scholars and Men of Science. Vol.
Σελίδα 107 - Quis nesciat: reges et duces ab iis habuisse principium, qui, Deum ignorantes, superbia, rapinis, perfidia, homicidiis, postremo universis pene sceleribus, mundi principe diabolo videlicet agitante, super pares, scilicet homines, dominari caeca cupidine et intolerabili praesumptione affectaverunt.
Σελίδα 98 - Quod principi placuit, legis habet vigorem: utpote cum lege regia, quae de imperio eius lata est, populus ei et in eum omne suum imperium et potestatem conferat.
Σελίδα 116 - Exercere igitur debet rex potestatem juris, sicut Dei vicarius et minister in terra, quia ilia potestas solius Dei est, potestas autem injuriae diaboli et non Dei, et cujus horum opera fecerit rex, ejus minister est cujus opera fecerit. Igitur dum facit justitiam vicarius est Dei aeterni, minister autem diaboli dum declinet ad injuriam ;
Σελίδα 116 - Ipse autem rex non debet esse sub homine, sed sub Deo et sub lege, quia lex facit regem. Attribuat igitur rex legi, quod lex attribuit ei, videlicet dominationem et potestatem. (3) Non est enim rex, ubi dominatur voluntas et non lex.
Σελίδα 138 - must not be subject to any man, but to God and the law ; for the law makes him king. Let the king therefore give to the law what the law gives to him, dominion and power ; for there is no king where will, aud not law, bears rule."1 " The king (in another place) can do nothing on earth, being the minister of God, but what he can do by law...
Σελίδα 113 - Ex hoc enim quod aliquis vult finem, ratio imperat de his quae sunt ad finem, sed voluntas de his quae imperantur, ad hoc quod legis rationem habeat, oportet quod sit aliqua ratione regulate; et hoc modo intelligitur quod voluntas principia habet vigorem legis ; alioquin voluntas principis magis esset iniyuitas quam 1кr.
Σελίδα 115 - Ad tertium dicendum quod princeps dicitur esse solutus a lege quantum ad vim coactivam legis ; nullus enim proprie cogitur a seipso ; lex autem non habet vim coactivam nisi ex principis potestate. Sic igitur princeps dicitur esse solutus a lege quia nullus in ipsum potest judicium condemnationis ferre, si contra legem agat. Unde super illud Psalm. 50: "Tibi soli peccavi, etc." dicit Glossa ord., " quod rex non habet hominem qui sua facta dijudicet.
Σελίδα 101 - ... potentioribus. Ipse autem rex, non debet esse sub homine, sed sub Deo et sub lege, quia lex facit regem.

Πληροφορίες βιβλιογραφίας