1688. C. Suetonius Tranquillus: cum Isaaci Casauboni animadversionibus et dissertationibus politicis Joh. Henr. Bœcleri, itemque uberrimo Indice. Argentorati, sumptibus Josiæ Stædelii. mdclxxxiix. 4.

1690. Pitisci 1. C. Suetonii Tranquilli Opera, et in illa commentarius Samuelis Pitisci, quo Antiquitates Romanæ, tum ab interpretibus doctissimis, Beroaldo, et quam plurimis aliis, explicantur. Trajecti ad Rhenum, ex officina Francisci Halma. 2 voll. 8. cum figg. in æs incisis.

-Oxonii, e theatro Sheldoniano. 8. Repetitio ed. 1676.

1691. Haga Comitis. 4. In qua, etsi minus emendate repetita editione Græviana 1672, præter effigies Imperatorum ex nummis Guil. Cotierii, Rectoris Daventriensis, et Guil. Goesii Conjectanea, Hagæ Comitum 1678, 4, seorsim edita, nec pœnitenda Grævii notis separatim adjunctis augmenta accesserunt. - Græviana 11. Trajecti ad Rhen. 4. ex recensione Jo. Georg. Grævii, cum ejusdem animadversionibus, ut et commentario integro Lævini Torrentii, Is. Casauboni, et Theod. Marcilii, nec non selectis aliorum.

1695. Cum Boxhornii, Torrentii, Casauboni, Grævii aliorumque notis, accurante Dan. Hartnaccio. Dresdæ. 12.

1697. Ex recensione Grævii, c. ejusdem animadversionibus et nummis Cæsarum ære incisis. Amstel. 8.

1698. C. Suetonii Tranq. vitæ xII Cæsarum, et quæ ex illustribus Grammaticis ac claris Rhetoribus supersunt, cum prioris partis collatione facta a Cl. Salmasio ad Ms. Codicem Memmianum integra. Adjectis emendationibus Jac. Gronovii. Lugduni Bat. ex offic. Joh. de Vivie et Is. Severini, 12. Quam Ernestius dicit a critica ratione in textu constituendo egregiam. 1700. C. Suetonius Tranq. cum annotationibus diversorum. Amstel. sumptibus societatis. 16.

1703. Græviana 111, eaque locupletissima. C. Suetonius Tranquillus, ex recensione Jo. Georg. Grævii, cum ejusdem animadversionibus, ut et commentario integro Lævini Torrentii, Is. Casauboni, Theod. Marcilii, et cum notis ac numismatibus, quibus illustratus est a Car. Patino. Accedunt notæ selectiores aliorum. Editio tertia, auctior et emendatior. Trajecti ad Rhen.

J.S.1.

J 5.11.

ap. Ant. Schouten. 4. Hac ed. vix absoluta fatis concessit Grævius.

1705. C. Suetonii Tranq. Cæsarum XII vitæ et alia quæ exstant, cum M. Z. Boxhornii, Læv. Torrentii, Is. Casauboni, J. G. Grævii, aliorumque notis et observationibus præcipuis, accurante Dan. Hartnaccio. Dresdæ, sumptibus Jo. Christoph. Miethen. 12.

1706. C. n. ad modum Minellii. Lips. 12.

1707. C. Suetonii Tranq. Opera quæ exstant, Car. Patinus notis et numismatibus illustravit. Basil. ap. Thurneysen. 4. Repet. ed. 1675.

1708. Ex rec. et c. n. Jo. Georg. Grævii et aliorum. Trajecti ad Rhen. 4. c. figg.

1714. C. notis Granvillii, in qua resecta sunt obscoena omnia. Cf. Comment. Trevoltinos (Mém. de Trévoux) an. 1714, p. 1462..

-et 1715. Pitisci II. C. Suetonii Tranq. Opera, et in illa commentarius Sam. Pitisci, in quo antiquitates Romanæ ex auctoribus idoneis fere nongentis, Græcis et Latinis, veteribus et recentioribus, perpetuo tenore explicantur. Huic accedunt terni Indices: 1. Editionum. 2. Auctorum, quum laudatorum, tum obiter notatorum, emendatorum, explicitorum. 3. Rerum absolutissimus et locupletissimus. Imperatorum imperatoresque arctissimo gradu contingentium icones, et figuræ ex veterum monumentis ad historiam illustrandam depromptæ, in æs eleganter incisa. Editio secunda priori ornatior et limatior. Leovardiæ, excud. Franc. Halma. T. I, 1714. T. II, 1715. 4.

1715. - Opera, cum notis M. Zuerii Boxhornii. Editio novissima, rerum nominumque propriorum novo Indice aucta. Trajecti Bat. ex offic. Guil. a Poolsum. 12.

1718. Opera omnia, quæ exstant. Interpretatione et notis llustravit Aug. Babelonius, in usum Delphini. Londini. 8.Repetitio ed. 1684.

1722. C. n. Christ. Junkeri. Lips. 8. Levioris pretii.

1723. In Historiæ Rom. Epitomis, Florentiæ editis 1723. 8. T. II.

1727. In Caii Suetonii Tranquilli de XII Cæsaribus libros

VIII. Commentarii ad usum exc. Comitis Vimecsani D. D. Josephi Portugalensis per Petrum Almeidam Soc. Jes. Haga Comitum, apud Adr. Moetjens. 4. - Nihil habet, præter compi-, lationes superiorum commentariorum, Lexicorum item et aliorum librorum de rebus antiquariis, etc.

1732. Cum Anglica versione Jo. Clarke. Londini. 8. Vid. infra verss. Angl. h. a.

1736. C. Suetonius Tranquillus, cum notis integris Jo. Bapt. Egnatii, Henr. Glareani, Lævini Torrentii, Fulvii Ursini, Is. Casauboni, Jani Gruteri, Theod. Marcilii, Jo. Georg. Grævii, Car. Patini, et selectis aliorum. Curante Petro Burmanno, qui et suas annotationes adjecit. Amstelod. ap. Janssonio-Waesbergios. 2 voll. 4. — In textu concinnando, basi facta e Græviano exemplo, pluribus antiquis scriptis et editis usus est Burmannus, quorum et varias lectiones notavit: illustrandi autem causa addidit, præter suas eruditas notas, aliorum interpretum, meliorum quidem totas, ceterorum autem selectas: de quibus omnibus præfatio est consulenda.

1739. c. Anglica versione Jo. Clarke. Londini. 8. — Repetitio ed. 1732.

1748. Inter Scriptt. hist. Aug. a Bennone Casp. Haurisio editos Heidelbergæ fol. T. III, cum nummis et figg. Subjectas habet et varr. et notas maxime ex Patino haustas ad illustranda monumenta.

C. Suetonius Tranquillus, ex recensione et cum animadversionibus Jo. Aug. Ernesti. Lips. apud Jo. Wendlerum. 8. De hac editione sua editor ipse hæc profitetur: «Ceterum, quum Burmannianæ editionis exempla majora essent, quam pro usibus studiosorum, quippe viris modo destinata, nos, qui Suetonii lectionem ad multas res utilem juventuti sciebamus, et aliquoties in scholis nostris interpretati eramus, excussis ante etiam illis egregiis Stephani, Casauboni, Grævii, et Burmanni editionibus, instituimus Suetonium ita edere, ut aptus esset lectioni juvenilis ætatis. Itaque primum textum concinnavimus quodammodo novum, delectis lectionibus, quæ nobis optimæ videbantur, quibusdam etiam novis assumtis, sed paucis, quæ rationibus rerum et linguæ certis niterentur, ceteris pro con

JS 1..

jecturis in notas rejectis: deinde notas ipsi scripsimus breves sub textu ad intelligenda difficiliora necessarias, longioribus disputationibus sub Excursuum nomine ad calcem rejectis. Neque tamen textus, in quo editionem 1698 sequitur, nisi quod passim Burmannianas emendationes receperit, ea qua decebat diligentia exscriptus; quod commune fere vitium est editionum, in quibus corrigendis aliena manus adhibetur. Notæ neque perpetuæ, neque pro viri nomine graviter satis, vel ad rationem criticam apte conscriptæ videntur.

1751. Caius Suetonius Tranquillus, ex recensione Francisci Oudendorpii, qui variantes lectiones, suasque animadversiones adjecit; intermixtis J. G. Grævii, et J. Gronovii, nec non ineditis Car. Andr. Dukeri adnotationibus. Lugduni Batavorum, apud Sam. Luchtmans et filios. 2. voll. 8 maj. — In textu nullam superiorum recensionum totam sequitur, sæpissime tamen Grævianam, sed ita, ut rationes auctorum commemoret. Sæpe sequitur suum judicium: in quo et scriptis quibusdam libris usus est, et edd. veteribus pluribus: bene sane de Suetonio meritus.

1755. C. Suetonii vitæ x11 Cæsarum. Halæ. 12.

1761. XII Cæsares, ex optima atque accuratissima Franc. Oudendorpii editione fideliter expressi. Edinburgi. 12.

1762. Suetonius Chrestomathia illustratus a P. Millero cum tabb. geneal. Berolini, s. potius Ulmæ, in offic. Wagneri. 8. 1767. C. Suetonius Tranq. Lugd. Bat. 12.

1771. Cum Gallica versione, notis atque observationibus de la Harpe. Paris. 2. voll. 8.

cum Gallica versione et obss. Henr. Ophelot de la Pause [Delisle de Sales]. Paris. 4. voll. 8.

1775. C. Suetonius Tranquillus ex recensione et cum animadversionibus. Jo. Aug. Ernesti. Editio secunda emendatior. Lipsia, sumtibus Caspari Fritsch. 8. In qua editione etiam Oudendorpii curis usus est. Sed textus laborat interpunctione nimia, mendorumque graviorum turpitudinem admisit; ut in cap. penultimo vitæ Othonis legitur ipse exanimatus undenonagesimo ætatis anno, et nonagesimo imperii die; qui xxxvin ætatis anno et LXXXXV imperii die obiisse Suetonio dicitur.

1778. C. Suetonii Tranq. Cæsarum XII vitæ. Halæ, sumtibus orphanotrophei. 12.

1782. ex recensione Burmanni. Norimb. ap. Riegel. 8.

- C. Suetonius Tranq. de xii Cæsaribus, ad optimas editiones editus. Herbipoli, ap. Stahel. 8.

1783. C. Suetonius Tranquillus ad optimas editiones collatus. Præmittitur Notitia Literaria. Accedit Index. Studiis Societatis Bipontinæ. Editio accurata. Biponti, ex typographia Societatis. 8. Textum exhibet ed. Ernestinæ 1775. facta cum accuratioribus editionibus comparatione emendatiorem.

1788. C. Suetonii Tranq. quæ supersunt omnia. Mannhemii 2. voll. 8.

1800. C. Suetonius Tranquillus ad optimas editioncs collatus. Præmittitur Notitia Literaría. Accedit Index. Studiis Socie. tatis Bipontinæ. Editio secunda, emendatior et auctior. Argentorati, ex typographia Societatis. Anno VIII. 8. In secunda hac editione nostra lectionem, an. 1783 a nobis post Erne stium vulgatam, subinde mutavimus, adeoque emendatiorem reddidimus, facta denuo accuratiore textus collatione cum ed. Veneta an. 1500, Parisina 1512, Aldina 11, Basileensi 1533, Stephaniana 1543, Casauboniana, Græviana, Oudendorpiana : Notitiam literariam cum Indice editionum auximus: tandem Fragmenta Suetonii addidimus, quæ in editione Ernestina desiderantur.

Sed et alii commemorandi sunt, qui Suetonio prodesse voluere, vel profuere aliquo modo. Commentarios perfectos moliebatur Casp. Barthius; vid. Statium ejus T. III, p. 404. Promisit et Salmasius ad Script. H. A. p. 57. Rich. Bentleium molitum esse novam editionem Suetonii, in Diario Veneto traditum reperitur T. XVIII, p. 458, quam intercidisse dolemus. Multi scripsere præterea, quæ Suetonio vel prodessent, vel profutura auctores sperarent. Nobis hi notuere: Marcellus Donatus in Dilucidationibus in Latinos plerosque historiæ Rom. scriptores p. 154, ed. Veron. 1656, 4, insertis quoque T. VI Lampadis Artium s. Thesauri critici Gruteriani Francof. 1612. 8. Nic. Bellermontius in Diss. in Tacitum, Suetonium, etc. Basil. 1626. 8. E commentariis, quos Berneccerus in Suetonium parabat, edi