Platonis opera quae feruntur omnia

ἀεὶ ἀληθῆ ἀλλ ἀλλὰ ἄλλο ἄλλων ἂν ἄρα αὖ αὐτὰ αὐτὸ αὐτοῖς αὐτὸν αὐτὸς αὐτοῦ αὐτῷ αὐτῶν γὰρ γε δέ δὲ καὶ δεῖ δὴ διὰ δοκεῖ ἐὰν ἐγὼ ἔγωγε εἰ εἴη εἶναι εἰπεῖν εἴπερ εἰς εἴτε ἐκ ἐμοὶ ἐμοῦ ἐν ἐν τοῖς ἐν τῷ ἐξ ἔοικεν ἐπειδὴ ἐπὶ ἐπιστήμην ΕΡΜ ἔστι ἐστιν ἕτερον ἔτι εὖ ἔφη ἔχει ἔχειν ἤδη ἡμᾶς ἡμῖν ἡμῶν ἦν ΘΕΑΙ ἴσως καὶ τὸ καλῶς κατὰ λέγεις μᾶλλον μὲν οὖν μετὰ μὴ μὴν μοι Ναί νῦν ΞΕ οἱ οἶμαι οἷον ὄνομα ὄντα ὀρθῶς ὅταν ὅτι οὐ οὐ γὰρ οὐδ οὐδὲ οὐδὲν οὐκ Οὐκοῦν οὔτε οὗτος οὕτω οὕτως οὐχ Πάνυ παρὰ περὶ πολλὰ πρὸς ΠΡΩ Πρωταγόρας πρῶτον ΠΩΛ Πῶς σοι σὺ ΣΩ τὰ τὰς ταῦτα τῇ τὴν τῆς τί τὸ δὲ τὸ μὲν τὸν τοῦ τοὺς τοῦτο τούτῳ τούτων τῷ τῶν ὑπὸ ὦ Σώκρατες ὧν ὡς ὥσπερ ὥστε