Titi Flaui Clementis Alexandrini opera omnia, Τόμος 3

αγαθών αγάπης αι αίτιον αλήθειαν αληθείας αλλ αμέλει άν ανθρώποις άνθρωπος ανθρώπων απόστολος άρα Αριστοτέλης αυ αυτίκα αυτούς αυτώ βίον γάρ γε γίνεται γνώσεως γνώσιν γνωστικός γνωστικού γούν γράφει Δαβίδ δέ δεί δή διά διά τούτο εάν εαυτού εικότως εξ έπει επι εστι έστιν έτι Ευριπίδης έχει έχειν Ζεύς ζώον ήδη ήλιος ημίν ημών ήν ής θείας θέμις θεόν θεός θεού θεώ καθ καθάπερ καν κατ κόσμου κύριος κυρίου κώς λέγει λόγον λόγος λόγω μάλλον Μένανδρος μή μηδε μήτε μόνον Μωυσής ναι μήν νύν Όμηρος ού ουδ ουδε ουν ουρανόν ούτε ούτως ουχ ουχί πάλιν πάντα πάντων παρ παρά Παρμενίδης πίστεως πίστιν Πλάτων ποτε προ πρός Πυθαγόρας πύρ πώς σθαι σοφία Σοφοκλής Στωικοί τά ταις τας ταύτα τή τήν τής τί τινα τίς τό τοίνυν τού τούτοις τούτων τώ όντι τών υμίν υπό φησί φησίν φιλοσοφίαν φώς ψυχή ψυχήν ψυχής ώδέ πως ών ώς ώσπερ Corinth