Lungi dal Patrio lido Spinfe Zeufi l'industre ardente brama; Con aurea tromba rimbombar la fama, E per poterla effigiare al paro 25 Dalle più belle Idee trasse il più raro. Cofi l'Ape Ingegnofa 30 Trae con induftria il fuo liquor pregiato Dal giglio e dalla rosa, E quanti vaghi fiori ornano il prato; Formano un dolce fuon diverfe Chorde, 35 Di bella gloria amenta Milton dal Ciel natio per varie parti Volgefti a ricercar scienze, ed arti'; Del Gallo regnator vedestiti Regni, E dell'Italia ancor gl' Eroi piu degni. Fabro quafi divina Sol virtù rintracciando il tuo pensiero Vide in ogni confino Chi di nobil valor calca il fentiero; L'ottimo dal miglior dopo sceglica Per fabbricar d' ogni virtu l'Idea. Quanti nacquero in Flora O in lei del parlar Tofco apprefer l'arte, La cui memoria onera Il mondo fatta eterna in dotte carte, Volefti ricercar per tuo teforo, E parlafti con lor nell' opre loro. Per te il parlar confuse Giove in vano, Di fe fteffa trofco cadde fu'l piano: 55 Ch' Ode oltr' all'Anglia il fuo piu degno Idioma Spagna, Francia, Toscana, e Grecia e Roma. 60 I piu profondi arcani Ch' occulta la natura e in cielo e in terra Ch' à Ingegni fovrumani Troppo avaro tal' hor gli chiude, e ferra, Chiaromente conofci, e giungi al fine Della moral virtude al gran confine. Non batta il Tempo l'ale, Fermifi immoto, e in un fermin si gl' anni, Che di virtù immortale Scorron di troppo ingiuriosi a i danni; Che s'opre degne di Poema o storia Furon gia, l'hai presenti alla memoria. Dammi tua dolce Cetra Se vuoi ch' io dica del tuo dolce canto, Ch' inalzandoti all' Etra Di farti huomo celefte ottiene il vanto, 65 70 75 Io che in riva del Arno Tento fpiegar tuo merto alto, e preclaro E ad ammirar, non a fodarlo impato; Del. Sig. Antonio Francini gentilhuomo 80 Fiorentino. JOANNT MILTONI LONDINENSI, Juveni patria, virtutibus eximio. VIRO qui multa peregrinatione, studia cuncta orbis terrarum loca perfpexit, ut novus Ulyffes omnia ubique ab omnibus apprehenderet: Polyglotto, in cujus ore linguæ jam deperdita fic revivifcunt, ut idiomata omnia fint in ejus laudibus infacunda; et jure ea percallet, ut admirationes et plaufus populorum ab propria fapientia excitatos intelligat : Illi, cujus animi dotes corporifque fenfus ad admirationem commovent, et per ipfam motum cuique auferunt; cujus opera ad plaufus hortantur, fed venuftate vocem laudatoribus adimunt. Cui in memoria totus orbis; in intelle&tu fapientia; in veluntate ardor gloriæ; in re eloquentia; harmonicos cœleftium fphærarum fonitus aftronomia duce audienti; characteres mirabilium naturæ per quos Dei magnitudo; defcribitur magiftra philofophia legenti; antiquitatum latebras, vetuftatis excidia, eruditionis ambages, comite affidua autorum lectione, Exquirenti, reftaurenti, percurrenti. At cur nitor in arduum? Illi in cujus virtutibus evulgandis ora Fame non fufficiant, nec hominum ftupor in laudandis fatis eft, reverentia et amoris ergo hoc ejus meritis debitum admirationis tributum offert Carolus Deodatus Patricius Florentinus, Tanto homini fervus, tante virtutis amator. LIBER PRIMU S. Elegia prima, ad Carolum Deodatum. TANDEM, chare, tuæ mihi pervenere tabellæ, Me tenet urbs refluâ quam Thamesis alluit undâ, Nuda nec arva placent, umbrasque negantia molles, Non ego vel profugi nomen, fortemve recufo, O utinam vates nunquam graviora tuliffet Ille Tomitano filebilis exul agro; 20 |