Εικόνες σελίδας
PDF
Ηλεκτρ. έκδοση

Lungi dal Patrio lido

Spinfe Zeufi l'industre ardente brama;
Ch' udio d' Helena il grido

Con aurea tromba rimbombar la fama,

E per poterla effigiare al paro

25

Dalle più belle Idee trasse il più raro. Cofi l'Ape Ingegnofa

30

Trae con induftria il fuo liquor pregiato

Dal giglio e dalla rosa,

E quanti vaghi fiori ornano il prato;

Formano un dolce fuon diverfe Chorde,
Fan varie voci melodia concorde.

35

Di bella gloria amenta

Milton dal Ciel natio per varie parti
Le peregrine piante

Volgefti a ricercar scienze, ed arti';

Del Gallo regnator vedestiti Regni,

E dell'Italia ancor gl' Eroi piu degni.

Fabro quafi divina

Sol virtù rintracciando il tuo pensiero

Vide in ogni confino

Chi di nobil valor calca il fentiero;

L'ottimo dal miglior dopo sceglica Per fabbricar d' ogni virtu l'Idea. Quanti nacquero in Flora

O in lei del parlar Tofco apprefer l'arte,

La cui memoria onera

Il mondo fatta eterna in dotte carte,

[merged small][merged small][ocr errors]

Volefti ricercar per tuo teforo,

E parlafti con lor nell' opre loro.
Nell' altera Babelle

Per te il parlar confuse Giove in vano,
Che per varie favelle

Di fe fteffa trofco cadde fu'l piano:

55

Ch' Ode oltr' all'Anglia il fuo piu degno Idioma Spagna, Francia, Toscana, e Grecia e Roma. 60 I piu profondi arcani

Ch' occulta la natura e in cielo e in terra

Ch' à Ingegni fovrumani

Troppo avaro tal' hor gli chiude, e ferra,

Chiaromente conofci, e giungi al fine Della moral virtude al gran confine. Non batta il Tempo l'ale,

Fermifi immoto, e in un fermin si gl' anni,

Che di virtù immortale

Scorron di troppo ingiuriosi a i danni;

Che s'opre degne di Poema o storia Furon gia, l'hai presenti alla memoria. Dammi tua dolce Cetra

Se vuoi ch' io dica del tuo dolce canto,

Ch' inalzandoti all' Etra

Di farti huomo celefte ottiene il vanto,
In Tamigi il dirà che gl' e conceffo
Per te fuo cigno parreggiar Permesso.

65

70

75

Io che in riva del Arno

Tento fpiegar tuo merto alto, e preclaro
So che fatico indarno,

E ad ammirar, non a fodarlo impato;
Freno dunque la lingua, e afcolto il core
Che ti prende a lodar con lo ftupore.

Del. Sig. Antonio Francini gentilhuomo

80

Fiorentino.

JOANNT MILTONI

LONDINENSI,

Juveni patria, virtutibus eximio.

VIRO qui multa peregrinatione, studia cuncta orbis terrarum loca perfpexit, ut novus Ulyffes omnia ubique ab omnibus apprehenderet:

Polyglotto, in cujus ore linguæ jam deperdita fic revivifcunt,

ut idiomata omnia fint in ejus laudibus infacunda; et jure ea percallet, ut admirationes et plaufus populorum ab propria fapientia excitatos intelligat :

Illi, cujus animi dotes corporifque fenfus ad admirationem commovent, et per ipfam motum cuique auferunt; cujus opera ad plaufus hortantur, fed venuftate vocem laudatoribus adimunt.

Cui in memoria totus orbis; in intelle&tu fapientia; in veluntate ardor gloriæ; in re eloquentia; harmonicos cœleftium fphærarum fonitus aftronomia duce audienti; characteres mirabilium naturæ per quos Dei magnitudo; defcribitur magiftra philofophia legenti; antiquitatum latebras, vetuftatis excidia, eruditionis ambages, comite affidua autorum lectione,

Exquirenti, reftaurenti, percurrenti.

At cur nitor in arduum?

Illi in cujus virtutibus evulgandis ora Fame non fufficiant, nec hominum ftupor in laudandis fatis eft, reverentia et amoris ergo hoc ejus meritis debitum admirationis tributum offert Carolus Deodatus Patricius Florentinus,

Tanto homini fervus, tante virtutis amator.

LIBER PRIMU S.

Elegia prima, ad Carolum Deodatum.

TANDEM, chare, tuæ mihi pervenere tabellæ,
Pertulit et voces nuncia charta tuas;
Pertulit occiduâ Deva Ceftrenfis ab orâ
Vergivium prono quà petit amne falum.
Multùm crede juvat terras aluiffe remotas
Pectus amans noftri, tamque fidele caput,
Quòdque mihi lepidum tellus longinqua fodalem
Debet, at unde brevi reddere juffa velit.

Me tenet urbs refluâ quam Thamesis alluit undâ,
Meque nec invitum patria dulcis habet.
Jam nec arundiferum mihi cura revisere Camum,
Nec dudum vetiti me laris angit amor.

[merged small][ocr errors]
[ocr errors]

Nuda nec arva placent, umbrasque negantia molles,
Quàm male Phœbicolis convenit ille locus!
Nec duri libet ufque minas preferre magistri
Cæteraque ingenio non fubeunda meo.
Si fit hoc exilium patrios adiiffe penates,
Et vacuum curis otia grata fequi,

Non ego vel profugi nomen, fortemve recufo,
Lætus et exilii conditione fruor.

O utinam vates nunquam graviora tuliffet

Ille Tomitano filebilis exul agro;

20

« ΠροηγούμενηΣυνέχεια »