Rufi Festi Avieni carmina quæ extant omnia ex recens. Wernsdorfii, cura J.A. Giles |
Συχνά εμφανιζόμενοι όροι και φράσεις
Achilles æquora æquoris æstu æstus ætas ætate æthræ æthram agmina Ajax alto amnis Arati Aries armis artus arva Atrides auctorem auras Auster Avieni Avienum Bosporus cæde cæli cælo cælum cærula Cæsia cætera Calpe Cannegieterus caput carmine celsa Cepheus cespite cespitis confinia convexa cujus cuncta Danaûm dehinc denique Deus Eurus Festo Avieno flabra fluctus flumina freta fuisse gens Græcia gurgite gurgitis hæc Hector heros hinc Homeri hujus Hygini Iliade Iliados ille illic inde inque insula jacet jugum juxta late latus lucis Macrobii maritima marmora Namque neque nomen nubila Oceani Oceanus olli omnibus oræ oram orbis terræ ortus pectora pelago pelagus Phænomena Phoebus ponti præter procul protinus quæ quondam Rufi Festi rursum sæpe salo salum Scorpius secat semper sese sidera sinus Sirius suæ subit super Symmachus tamen tellus tempora Tenditur terga terras Theodosio tibi trahit Tunc unda undas undique undis vada vertice videtur viscera
Δημοφιλή αποσπάσματα
Σελίδα 64 - Ultimus ille dies Paridi foret. Abstrahit auro Fulgentem galeam secum Menelaus, et ardens In medios mittit proceres, rursumque recurrit, Et magnam validis contorsit viribus hastam In cladem Phrygii ; sua quem Venus eripit hosti, 315 Et secum in thalamos defert testudine cultos, Ipsa dehinc Helenam mûris arcessit ab altis, Dardanioque suos Paridi deducit amores.
Σελίδα 4 - Sic nulla late flabra propellunt ratem, Sic segnis humor aequoris pigri stupet. Adjicit et illud, plurimum inter gurgites Exstare fucum, et saepe virgulti vice Retinere puppim ; dicit hie nihilominus Non in profundum terga demitti maris, Parvoque aquarum vix supertexi solum : Obire semper hue et hue ponti feras Navigia lenta et languide repentia Internatare belluas.
Σελίδα 3 - Stringatque nemora ut unda cani gurgitis. Laboris autem terminus nostri hic erit, Scythicum ut profundum, et aequor Euxini sali, Et si quae in...
Σελίδα 4 - Secreta ab midis ; nara sali metuens erat Priscum ob periclum : post quies et otium , Securitate roborante audaciam , Persuasit altis devehi cubilibus, Atque in marin os jam locos descendere.
Σελίδα 8 - At mons paludem incumbit Argentarius, Sic a vetustis dictus ex specie sui : Stanno iste namque latera plurimo nitet, Magisque in auras eminus lucem evomit, Cum sol ab igni celsa perculerit juga.
Σελίδα 4 - Internatare belluas : si quis dehinc Ab insulis OEstrymnicis lembum audeat Urgere in undas, axe qua Lycaonis Rigescit aethra, cespitem Ligurum? subit Cassum incolarum...
Σελίδα 9 - Еигораэ in agro, quod vocari ab incolis Sacrum indicavi, prominens subducitur. Locos utrosque interfluit tenue fretum. 335 Quod Herma porro et Herculis dictum est Via, Amphipolis urbis incola Euctemon ait, Non plus habere longitudinis modo, Quam porriguntur centum et octo milia, Et distineri [utrosgtie] milibus tribus.
Σελίδα 4 - Diu inter arcta cautium duxit diem, Secreta ab undis : nam sali metuens erat Priscum ob periclum : post quies et otium, Securitate roborante audaciam, Persuasit altis devehi cubilibus, Atque in marinos jam locos descendere.
Σελίδα 4 - Enavigantem, posse transmitti adserit : Sic nulla late flabra propellunt ratem, Sic segnis humor aequoris pigri stupet. Adjicit et illud, plurimum inter gurgites Exstare fucum, et saepe virgulti vice Retinere puppim, dicit...
Σελίδα 9 - Aliique rursus Herculis dicunt Viam : Stravisse quippe maria fertur Hercules, Iter ut pateret facile captivo gregi. Porro illud Herma jure sub Libyci soli Fuisse pridem, plurimi auctores ferunt. 33° Nee respuendus testis est Dionysius, Libyae esse finem qui docet Tartessium.