5. Explain the meaning of—

ὅταν ὑμεῖς τοὺς αὐτοὺς ἀποδείξητε στρατιώτας καὶ μάρτυρας τῶν στρατηγουμένων καὶ δικαστὰς οἴκαδε ἐλθόντας τῶν εὐθυνῶν—τίθησι τὰ πύθια, and the grammar of

τῶν δὲ πολλῶν εἴ τις αἴσθοιτο, ἐσίγα καὶ κατεπέπε ληκτο, τὸν Εὐφραῖον, οἷα ἔπαθε, μεμνημένοι-όπως μὴ ποιήσετε ὃ πολλάκις ὑμᾶς ἔβλαψεν.

6. Translate

̓Αλλ' ἄγε δή, ἔφη ὁ Σωκράτης, σὺ αὖ λέγε ἡμῖν, ὦ ̓Αντίσθενες, πῶς οὕτω μικρὰ ἔχων μέγα φρονεῖς ἐπὶ πλούτῳ. "Οτι νομίζω, ὦ ἄνδρες, τοὺς ἀνθρώπους οὐκ ἐν τῷ οἴκῳ τὸν πλοῦτον καὶ τὴν πενίαν ἔχειν ἀλλ' ἐν ταῖς ψυχαῖς, ὁρῶ γὰρ πολλοὺς μὲν ἰδιώτας, οἳ πάνυ πολλὰ ἔχοντες χρήματα οὕτω πένεσθαι ἡγοῦνται ὥστε πάντα μὲν πόνον, πάντα δὲ κίνδυνον ὑποδύονται, ἵνα πλείονα κτήσωνται. οἶδα δὲ καὶ ἀδελφούς, οἳ, τὰ ἴσα λαχόντες, ὁ μὲν αὐτῶν τἀρκοῦντα ἔχει καὶ περιττεύοντα τῆς δαπάνης, ὁ δὲ τοῦ παντὸς ἐνδεῖται· αἰσθάνομαι δὲ καὶ τυράννους τινάς, οἳ οὕτω πεινῶσι χρημάτων ὥστε ποιοῦσι πολὺ δεινότερα τῶν ἀπορωτάτων. δὶ ἔνδειαν μὲν γὰρ δήπου οἱ μὲν κλέπτουσιν, οἱ δὲ τοιχωρυχοῦσιν, οἱ δὲ ἀνδραποδίζονται· τύραννοι δ ̓ εἰσί τινες οἳ ὅλους μὲν οἴκους ἀναιροῦσιν, ἀθρόους δ ̓ ἀποκτείνουσι, πολλάκις δὲ καὶ ὅλας πόλεις χρημάτων ἕνεκα εξανδραποδίζονται. τούτους μὲν οὖν ἔγωγε καὶ πάνυ οἰκτείρω τῆς ἄγαν χαλεπῆς νόσου.

LATIN.-PART I. (TRANSLATION.)

The Board of Examiners.

1. Translate, with brief notes in the margin wherever points of construction or meaning require them(a) Ventum erat ad limen, cum virgo, "Poscere fata

Tempus," ait: "deus, ecce deus!" Cui talia
fanti

Ante fores subito non voltus, non color unus,
Non comptae mansere comae ; sed pectus

anhelum,

Et rabie fera corda tument, maiorque videri,
Nec mortale sonans, afflata est numine quando
Iam propiore dei. "Cessas in vota precesque,
Tros," ait, "Aenea? cessas ? neque enim ante
dehiscent

Attonitae magna ora domus." Et talia fata
Conticuit. Gelidus Teucris per dura cucurrit
Ossa tremor, funditque preces rex pectore ab

imo:

"Phoebe, graves Troiae semper miserate labores,

Dardana qui Paridis direxti tela manusque Corpus in Aeacidae; magnas obeuntia terras Tot maria intravi duce te, penitusque repostas Massylum gentes, praetentaque Syrtibus arva. (b) Tum vates sic orsa loqui : "Dux inclute Teucrum,

Nulli fas casto sceleratum insistere limen;
Sed me cum lucis Hecate praefecit Avernis,
Ipsa deum poenas docuit, perque omnia duxit.
Gnosius haec Rhadamanthus habet durissima
regna,

Castigatque auditque dolos; subigitque fateri,
Quae quis apud superos, furto laetatus inani,
Distulit in seram commissa piacula mortem.
Continuo sontes ultrix accincta flagello
Tisiphone quatit insultans, torvosque sinistra
Intentans angues vocat agmina saeva sororum.
Tum demum horrisono stridentes cardine sacrae
Panduntur portae. Cernis, custodia qualis
Vestibulo sedeat? facies quae limina servet?
Quinquaginta atris immanis hiatibus Hydra
Saevior intus habet sedem. Tum Tartarus
ipse

Bis patet in praeceps tantum tenditque sub
umbras,

Quantus ad aetherium caeli suspectus Olympum.

2. Point out the chief differences between Latin prose and Latin poetry in the employment of cases with or without prepositions.

Evantes orgia circum ducebat Phrygiasme tua tristis imago Saepius occurrens haec limina tendere adegit-bacchatur vates, magnum si pectore possit Excussisse deum;

and explain the meaning of―

animamque superbam Ultoris Bruti fascesque videre receptos-dixitque novissima verbapendere poenas Cecropidae iussi, miserum, septena quotannis corpora natorum-increpat ultro.

4. Translate, with notes as above

(a) Et iam comitia tribunorum militum aderant, quorum prope maior patribus quam belli cura erat, quippe non communicatum modo cum plebe

(b)

sed prope

amissum cernentibus summum imperium. Itaque clarissimis viris ex composito praeparatis ad petendum, quos praetereundi verecundiam crederent fore, nihilo minus ipsi, perinde ac si omnes candidati essent, cuncta experientes non homines modo sed deos etiam excipiebant in religionem vertentes comitia biennio habita: priore anno intolerandam hiemem prodigiisque divinis similem coortam, proximo non prodigia sed iam eventus, pestilentiam agris urbique illatam haud dubia ira deûm, quos pestis eius arcendae causa placandos esse in libris fatalibus inventum sit: comitiisauspicato quae fierent-indignum dis visum honores vulgari discriminaque gentium confundi.

Ceterum-seu non omnibus delendi urbem libido erat, seu ita placuerat principibus Gallorum, et ostentari quaedam incendia terroris causa, si compelli ad deditionem caritate sedium suarum obsessi possent, et non omnia concremari tecta ut, quodcumque superesset urbis, id pignus ad flectendos hostium animos haberent,―nequaquam perinde atque in capta urbe prima die aut passim aut late vagatus est ignis. Romani ex arce plenam hostium urbem cernentes vagosque per vias omnes cursus, cum alia atque alia parte nova aliqua clades oreretur, non mentibus solum concipere sed ne auribus quidem atque oculis satis constare poterant : quocumque

clamor hostium, mulierum puerorumque ploratus, sonitus flammae et fragor ruentium tectorum avertisset, paventes ad omnia animos oraque et oculos flectebant, velut ad spectaculum a fortuna positi occidentis patriae nec ullius rerum suarum relicti praeterquam corporum vindices, tanto

X

ante alios miserandi magis, qui umquam obsessi sunt, quod interclusi a patria obsidebantur omnia sua cernentes in hostium potestate.

5. Explain-Latinas concipere, census

equester,

tensae, cinctu Gabino, qui curules gesserant magistratus, continuare legis latoribus tribunatum, denis milibus gravio aeris condemnati sunt. 6. Discuss the grammar of-etsi prodendae patriae est, comitia interpellantibus tribunis plebis, donec convenisset, ut maior pars ex plebe crearetur--fusis hostibus prius paene, quam

manus consererent.

7. Translate

Cum ipsa per se res anceps esset, prout cuiusque ingenium erat, atrocius mitiusve suadentibus, tum incertiora omnia unus ex Privernatibus legatis fecit magis condicionis, in qua natus esset, quam praesentis necessitatis memor; qui interrogatus a quodam tristioris sententiae auctore, quam poenam meritos Privernates censerent, "Eam," inquit, "quam merentur, qui se libertate dignos censent.' Cuius cum feroci responso infestiores factos videret consul eos, qui ante Privernatium causam impugnabant, ut ipse benigna interrogatione mitius responsum eliceret, Quid? si poenam," inquit, "remittimus vobis, qualem nos pacem vobiscum habituros speremus?" "Si bonam dederitis," inquit, "et fidam et perpetuam, si malam, haud diuturnam." Tum vero minari, neque id ambigue, Privernatem quidam exclamant, pars melior senatus ad meliora responsa trahunt et dicunt viri et liberi vocem auditam.