ἐλθὼν ἔλεξε παιδὶ σῷ Ξέρξῃ τάδε,
ὡς εἰ μελαίνης νυκτὸς ἕξεται κνέφας,
Έλληνες οὐ μενοῖεν, ἀλλὰ σέλμασιν
ναῶν ἐπενθορόντες ἄλλος ἄλλοσε
δρασμῷ κρυφαίῳ βίοτον ἐκσωσοίατο.
ὁ δ ̓ εὐθὺς ὡς ἤκουσεν, οὐ ξυνεὶς δόλον
Ελληνος ἀνδρὸς οὐδὲ τὸν θεῶν φθόνον,
πᾶσιν προφωνεῖ τόνδε ναυάρχοις λόγον
εἶτ ̓ ἂν φλέγων ἀκτῖσιν ἥλιος χθόνα
λήξῃ, κνέφας δὲ τέμενος αἰθέρος λάβη,
τάξαι νεῶν στίφος μὲν ἐν στοίχοις τρισὶν,
ἔκπλους φυλάσσειν καὶ πόρους ἁλιρρόθους,
ἄλλας δὲ κύκλῳ νῆσον Αἴαντος πέριξ·

(c) ὦ πιστὰ πιστῶν ἥλικές θ' ἥβης ἐμῆς
Πέρσαι γεραιοὶ, τίνα πόλις πονεῖ πόνον;
στένει, κέκοπται, καὶ χαράσσεται πέδον·
λεύσσων δ ̓ ἄκοιτιν τὴν ἐμὴν τάφου πέλας
ταρβῶ, χοὰς δὲ πρευμενὴς ἐδεξάμην.
ὑμεῖς δὲ θρηνεῖτ ̓ ἐγγὺς ἑστῶτες τάφου,
καὶ ψυχαγωγοῖς ὀρθιάζοντες γόοις
οἰκτρῶς καλεῖσθέ μ', ἐστὶ δ ̓ οὐκ εὐέξοδον,
ἄλλως τε πάντως χοὶ κατὰ χθονὸς θεοὶ
λαβεῖν ἀμείνους εἰσὶν ἢ μεθιέναι.
ὅμως δ' ἐκείνοις ἐνδυναστεύσας ἐγὼ

ἥκω· τάχυνε δ', ὡς ἄμεμπτος ὦ χρόνου.

2. In passage (4) parse πεπέρακεν, Ελλας, ἐφέταις, and explain πολύγομφον ὄδισμα. In (b) parse ἵξεται, ἐπενθορύντες, ἐκσωσοίατο, and account for the moods μενοῖεν, λήξη, τάξαι.

3. Give an outline sketch of Salamis and the neighbourhood, and explain the policy of Themistocles in forcing on the battle.

4. Translate

(α) ούτοι παντελῶς, οὐδ' εἰ μὴ ποιήσαιτ ̓ ἂν τοῦτο, ὡς ἔγωγέ φημι δεῖν, εὐκαταφρόνητόν ἐστιν· ἵν ̓ ἢ διὰ τὸν φόβον, εἰδὼς εὐτρεπεῖς ὑμᾶς εἴσεται γὰρ ἀκριβῶς εἰσὶ γὰρ, εἰσὶν οἱ πάντ' ἐξαγγέλλοντες ἐκείνῳ παρ' ἡμῶν αὐτῶν πλείους τοῦ δέοντος— ἡσυχίαν ἔχῃ, ἢ παριδὼν ταῦτ ̓ ἀφύλακτος ληφθῇ, μηδενὸς ὄντος ἐμποδὼν πλεῖν ἐπὶ τὴν ἐκείνου χώραν ὑμῖν, ἂν ἐνδῷ καιρόν. ταῦτα μέν ἐστιν ἃ πᾶσι δεδόχθαι φημὶ δεῖν καὶ παρεσκευάσθαι προσήκειν οἶμαι· πρὸς δὲ τούτοις δύναμίν τιν ̓, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, φημὶ προχειρίσασθαι δεῖν ὑμᾶς, ή συνεχῶς πολεμήσει καὶ κακῶς ἐκεῖνον ποιήσει. μή μοι μυρίους μηδὲ δισμυρίους ξένους, μηδὲ τὰς ἐπιστολιμαίους ταύτας δυνάμεις, ἀλλ ̓ ἢ τῆς πόλεως ἔσται, κἂν ὑμεῖς ἕνα κἂν πλείους κἂν τὸν δεῖνα κἂν ὁντινοῦν χειροτονήσητε στρατηγόν, τούτῳ πείσεται καὶ ἀκολουθήσει.

(β) καὶ μὴν καὶ Φερὰς πρώην ὡς φίλος καὶ σύμμαχος εἰς Θετταλίαν ἐλθὼν ἔχει καταλαβών, καὶ τὰ τελευ ταῖα τοῖς ταλαιπώροις Ωρείταις τουτοισί ἐπισκεψομένους ἔφη τοὺς στρατιώτας πεπομφέναι κατ' εὔνοιαν πυνθάνεσθαι γὰρ αὐτοὺς ὡς νοσούσι, συμμάχων δ ̓ εἶναι καὶ φίλων ἀληθινῶν ἐν τοῖς τοιούτοις καιροῖς παρεῖναι. εἶτ' οἴεσθ ̓ αὐτόν, οἳ μὲν ἐποίησαν μὲν οὐδὲν ἂν κακόν, μὴ παθεῖν δ' ἐφυλάξαντ ̓ ἂν ἴσως, τούτους μὲν ἐξαπατῶν αἱρεῖσθαι μᾶλλον, ἢ προλέ · γοντα βιάζεσθαι, ὑμῖν δ' ἐκ προρρήσεως πολεμήσειν, καὶ ταῦθ ̓ ἕως ἂν ἐξαπατᾶσθε; οὐκ ἔστι ταῦτα· καὶ γὰρ ἂν ἀβελτερώτατος εἴη πάντων ἀνθρώπων, εἰ τῶν ἀδικουμένων ὑμῶν μηδὲν ἐγκαλούντων αὐτῷ, ἀλλ' ὑμῶν αὐτῶν τινὰς αἰτιωμένων, ἐκεῖνος ἐκλύσας τὴν πρὸς ἀλλήλους ἔριν ὑμῶν καὶ φιλονικίαν, ἐφ' αὑτὸν προείποι τρέπεσθαι, καὶ τῶν παρ' ἑαυτοῦ,

μισθοφορούντων τοὺς λόγους ἀφέλοιτο, οἷς ἀναβάλ λουσιν ὑμᾶς, λέγοντες ὡς ἐκεῖνός γ ̓ οὐ πολεμεῖ τῇ

πόλει.

5. Explain the meaning of—

τριηράρχους καθίσταμεν καὶ τούτοις ἀντιδόσεις ποιούμεθα—τὸν τὴν πυλαίαν ἀποδόντα;

and the grammar of—

τεθνᾶσι τῷ δέει τοὺς τοιούτους ἀποστόλους—λόγων γιγνομένων ὀλίγου δεῖν καθ ̓ ἑκάστην ἐκκλησίαν— εὖ φρονεῖν δ' ὑμᾶς ὑπολαμβάνων δικαίως ἂν αὐτὸν μισεῖν νομίζει.

6. Translate

Κἀν τούτῳ Αλέξανδρος τοὺς μὲν αὑτοῦ φεύγοντας κατιδών, τοὺς Θηβαίους δὲ λελυκότας ἐν τῇ διώξει τὴν τάξιν, ἐμβάλλει ἐς αὐτοὺς συντεταγμένη τῇ φάλαγγι· οἱ δὲ ὠθοῦσι τοὺς Θηβαίους εἴσω τῶν πυλῶν· καὶ τοῖς Θηβαίοις ἐς τοσόνδε ἡ φυγὴ φοβερὰ ἐγίγνετο, ὥστε διὰ τῶν πυλῶν ὠθούμενοι ἐς τὴν πόλιν οὐκ ἔφθησαν συγκλεῖσαι τὰς πύλας ἀλλὰ συνεισπίπτουσι αὐτοῖς εἴσω τοῦ τείχους ὅσοι τῶν Μακεδόνων ἐγγὺς φευγόντων είχοντο, ἅτε καὶ τῶν τειχῶν ἐρήμων ὄντων. καὶ παρελθόντες εἰς τὴν Καδμείαν οἱ μὲν ἐκεῖθεν ἐξέβαινον ἐς τὴν ἄλλην πόλιν. οἱ δὲ κατὰ τὰ τείχη, ἐχόμενα ἤδη ὑπὸ τῶν συνεισπεσόντων τοῖς φεύγουσιν, ὑπερβάντες ἐς τὴν ἀγορὰν δρόμῳ ἐφέροντο. καὶ ὀλίγον μέν τινα χρόνον ἔμειναν οἱ τεταγμένοι τῶν Θηβαίων κατὰ τὸ ̓Αμφεῖον· ὡς δὲ πανταχόθεν αὐτοῖς οἱ Μακεδόνες καὶ ̓Αλέξανδρος ἄλλοτε ἄλλῃ ἐπιφαινόμενος προσέκειντο, οἱ μὲν ἱππῆς τῶν Θηβαίων διεκπεσόντες διὰ τῆς πόλεως ἐς τὸ πεδίον ἐξέπιπτον, οἱ δὲ πεζοὶ ὡς ἑκάστοις προὐχώρει ἐσῴζοντο.

LATIN.-PART I. (TRANSLATION.)

The Board of Examiners.

1. Translate, with brief notes in the margin wherever
points of construction or meaning require them-
(a) Multa inter sese vario sermone serebant;
Quem socium exanimem vates, quod corpus
humandum

Diceret. Atque illi Misenum in litore sicco,
Ut venere, vident indigna morte peremptum
Misenum Aeoliden: quo non praestantior alter
Aere ciere viros Martemque accendere cantu.
Hectoris hic magni fuerat comes; Hectora

circum

Et lituo pugnas insignis obibat et hasta.
Postquam illum vita victor spoliavit Achilles,
Dardanio Aeneae sese fortissimus heros
Addiderat socium, non inferiora secutus.
Sed tum, forte cava dum personat aequora
concha

Demens et cantu vocat in certamina divos,
Aemulus exceptum Triton, si credere dignum
est,

Inter saxa virum spumosa immerserat unda. Ergo omnes magno circum clamore fremebant ; Praecipue pius Aeneas. Tum iussa Sibyllae, Haud mora, festinant flentes, aramque sepulcri Congerere arboribus caeloque educere certant. (b) Illae autem, paribus quas fulgere cernis in armis, Concordes animae nunc et dum nocte prementur, Heu quantum inter se bellum, si lumina vitae Attigerint, quantas acies stragemque ciebunt! Aggeribus socer Alpinis atque arce Monoeci

Descendens, gener adversis instructus Eoïs.
Ne, pueri, ne tanta animis adsuescite bella,
Neu patriae validas in viscera vertite vires.
Tuque prior, tu parce, genus qui ducis Olympo;
Proice tela manu, sanguis meus.

Quis te, magne Cato, tacitum, aut te, Cosse,
relinquat?

Quis Gracchi genus, aut geminos, duo fulmina
belli,

Scipiadas, cladem Libyae, parvoque potentem
Fabricium? vel te sulco, Serrane, serentem?
Quo fessum rapitis, Fabii? tu Maximus ille es,
Unus qui nobis cunctando restituis rem.
Excudent alii spirantia mollius aera,

Credo equidem, vivos ducent de marmore
vultus;

Orabunt causas melius, caelique meatus

Describent radio, et surgentia sidera dicent:
Tu regere imperio populos, Romane, memento;
Hae tibi erunt artes: pacisque imponere morem,
Parcere subiectis et debellare superbos.

2. Explain how the same case-ending came to serve a number of different meanings. Illustrate the explanation by examples.

a Troia vectos-ter socios pura circumtulit unda-sortemque animi miseratus iniquam-tu ne cede malis;

and explain the meaning of

Qualis Berecyntia mater Invehitur curru Phrygias
turrita per urbes-si fratrem Pollux alterna
morte redemit --:
-- nec te Phoebi cortina fefellit-
illius ergo venimus-sub luce maligna.