μακρόθεν ταῦτα, καὶ ἡ τεθλιμμένη μου ΜΕΡΟΠΗ. Οὐδὲ ἀμφιβολίας πλέον τὸ λοιπὸν καὶ σεῖς τὴν δεξιάν μου ὁδηγήσατε, θεαὶ τοῦ σκότους. [Ἡ Μερόπη ἐξέρχεται.] ΕΥΡΥΜΕΔΗ. Ποῦ ὑπάγει, ὦ θεοί; Τί μελετᾷ νὰ πράξη; Ακολούθει μοι συμβοηθός, Λυκόρτα. ΛΥΚΟΡΤΑΣ. Σεῖς τὴν τάλαιναν, σεῖς τὴν ἀπηλπισμένην ἐλεήσατε μητέρα τοῦ Αἰπύτου, ὦ ἀθάνατοι. ΣΚΗΝΗ ΕΒΔΟΜΗ. [ΜΕΤΑΣΚΕΥΑΣΙΣ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ. Αἴθουσα τοῦ βωμοῦ. Ὁ Αἴπυτος κοιμᾶται εἰς τὸ κρηπίδωμα τοῦ βωμοῦ.] ΜΕΡΟΠΗ καὶ κατόπιν κρυφίως ΕΥΡΥΜΕΔΗ καὶ ΛΥΚΟΡΤΑΣ. Ἐδῶ κοιμᾶται – μόνος. [Περιβλέπουσα.] Εἰς τὴν αἴθουσαν οὐδεὶς φυλάττει πλέον. Σπεύσωμεν· καιρός. [Ελθοῦσα ἐμπρὸς τοῦ ἀγάλματος τοῦ Διός.] –Ὦ ἱκετήσιε καὶ ξένιε σὺ Ζεῦ, τὴν θείαν σου ἐπικαλοῦμαι ἀρωγήν, νὰ ἀπολαύσω ταύτην. [Καταβᾶσα εἰς τὸ προσκήνιον.] –Σεῖς δὲ, ὦ σεμνὰ ὀνόματα τοῦ σκότους, καταχθόνιαι θεαί, ὦ Ἐριννύες, σεῖς τὴν χεῖρά μου, σᾶς ἱκετεύω, σεῖς καθοδηγήσατε. [Ἐλθοῦσα ὑπεράνω τοῦ Αἰπύτου καὶ ὑψώσασα ἐπ ̓ αὐτὸν τὸ ἐγχειρίδιον.] Σκιὰ παρωργισμένη τοῦ Αἰπύτου μου, τὸ θῦμα δέξαι τὸ ἐκδικητήριον. ΛΥΚΟΡΤΑΣ [δραμὼν καὶ παρεμβὰς μεταξὺ τοῦ Αἰπύτου καὶ τῆς Μερόπης.] Τί λέγεις, ὦ Λυκόρτα; ΑΙΠΥΤΟΣ [παρατηρήσας τὸν Λυκόρταν.] [Παρατηρήσας τὴν Μερόπην.] Πάτερ μου ! Θεοί! ΛΥΚΟΡΤΑΣ. Ἡ μήτηρ σου Μερόπη, εἶνε, Αἴπυτε. [Ἐκ τῆς χειρὸς τῆς Μερόπης ἐκπίπτει τὸ ἐγχειρίδιον.] 1 ΜΕΡΟΠΗ. Σκληροῦ ὀνείρου ὀπτασία δὲν πλανᾷ τὴν ὅρασίν μου, ὦ θεοὶ αἰώνιοι; ΛΥΚΟΡΤΑΣ. Τοὺς ὀφθαλμούς σου ὄνειρον, μὰ τοὺς θεοὺς τοὺς ἀθανάτους, ἄνασσα, δὲν ἀπατᾷ. Εἶν ̓ ὁ υἱός σου οὗτος, εἶν ̓ ὁ Αἴπυτος. ΜΕΡΟΠΗ. Ἡ μάντις μου καρδία δὲν ἐψεύδετο λοιπόν! Ὦ τρισολβία τῆς μητρὸς στιγμή! Ὦ τέκνον, ὦ υἱέ μου! ΑΙΠΥΤΟΣ. Μῆτερ, μῆτέρ μου! [Ῥίπτονται εἰς τὰς ἀγκάλας ἀλλήλων. Καταπετάννυται ἡ αὐλαία.] ΠΡΑΞΙΣ ΤΕΤΑΡΤΗ. ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ. [Αἴθουσα ἀνακτόρων, οὐχὶ ἡ τοῦ βωμοῦ.] Ναί, Πολυφόντα. Διὰ τῶν χειρῶν σου σὺ 1 |