Εικόνες σελίδας
PDF
Ηλεκτρ. έκδοση

καταδουλωσάντων τὴν Εὐρώπην βαρβάρων ἐθνῶν· κ ̓ ἤθελαν διόλου τὴν καταπνίξειν, ἂν δὲν μᾶς ἔπεμπεν ἡ θεία πρόνοια τὸ μέγα δῶρον τῆς τυπογραφίας, ήτις διαλύει καθεκάστην τοῦ λογικού τὴν νηπιότητα, διδάσκουσα τὸν ἄνθρωπον τὰ ἀληθῆ του συμ φέροντα. Ὁ ἀπόςολος Παῦλος, ἀφοῦ ἐπαράγγειλε τὴν πρὸς ἀλλή Ӧ λους ἀγάπην καὶ τὴν ἰσότητα (1), ἀφοῦ εἶπεν ὅτι τῆς ἀγάπης εἶναι, Νὰ μὴ ζητῇ τὰ ἑαυτῆς, ἀλλὰ ν ̓ ἀπος ρέφεται πᾶσαν ἀδικίαν, συμπεραίνει την παραγγελίαν μὲ τοὺς θαυ μαστοὺς τούτους λόγους· « Οτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἔλά» λουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δὲ » γέγονα ἀνὴρ, κατήργησα τὰ τοῦ νηπίου » (2).

ἔμεινε τελευταῖον νὰ ἀπολογηθῶ πρὸς τοὺς ἴσως μέλλοντας ν' ἀπορήσωσι, διὰ τί διακόπτω καὶ ποικίλω πολλάκις τὴν ἐξε ἡγησίν μου μὲ παλαιῶν ποιητῶν ἢ πεζογράφων Ελλήνων μαρο τυρίας. Εν ἀπὸ τὰ ἀναγκαῖα εἰς τοὺς νέους μας μαθήματα ἔγινε σήμερον καὶ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης ἡ γνῶσις. Οσοι τὴν γνωρίζουν, μανθάνοντες, ὅτι καὶ οἱ πρόγονοί των μόνην πολι τείας βάσιν ἑδραίαν ἐγνώριζαν τὴν ἰσότητα, θέλουν μακαρίσειν ἑαυτοὺς, ὅτι τὴν αὐτὴν ταύτην ισότητα τοὺς διδάσκει καὶ ἡ ἱερά μας θρησκεία, μακαρίζουσα τοὺς « Πεινῶντας καὶ διψῶντας τὴν » δικαιοσύνην » (3). Επειτα οὐδὲ νέος εἶναι ὁ τρόπος οὗτος τῆς ἐξηγήσεως. Εχω παράδειγμα ἕν ̓ ἀπὸ τοὺς σοφωτάτους τῆς ἐκκλησίας πατέρας, Κλήμεντα τὸν Ἀλεξανδρέα, ὅσις εἰς τὴν

(1) ἶδ. ανωτέρ. σελ. μς'.

(2) Α' Πρὸς Κορινθ. ιγ', 5-11.

(5) Ματθ. έ, 6.

ἐξήγησιν τῆς Γραφῆς μεταχειρίζεται κατακόρως καὶ τῶν ἔξω ποιητῶν καὶ φιλοσόφων τὰς μαρτυρίας.

Εχει χρείαν ἀπολογίας ἴσως καὶ τοῦτο, ἡ Γαλλική λέγω ἑρμηνεία πολλῶν Ἑλληνικῶν ἡ Γραικικῶν λέξεων ή φράσεων. Σκοπὸς τῆς τοιαύτης ἐξηγήσεως εἶναι νὰ ἐλαφρύνω τῶν ὁμογε νῶν μειρακίων τοὺς κόπους, ὅσα διδασκόμενα την προγονικήν γλῶσσαν, διδάσκονται, ή μέλλουν μετολίγον νὰ διδαχθῶσι καὶ τὴν Γαλλικήν. Πρώτη γλῶσσα τῆς ἐλευθερίας ἐχρημάτισε τῶν προγόνων μας ἡ γλῶσσα. Τὴν ἐδιαδέχθη σήμερον ἡ Γαλλική, ἡ πλέον ἐπιτήδειος παρὰ τὰς λοιπὰς νέας γλώσσας νὰ σαλπίσῃ τὴν ἐλευθερίαν, καὶ νὰ καταλύσῃ τὴν ἀντίχριςον ἀπόλυτον ἐξου σίαν, ἐπειδὴ ἀπὸ τρεῖς σχεδὸν ἑκατονταετηρίδας ἕως τῆς σήμερον ἔγινε καὶ πλέον τῶν ἄλλων περισπούδασος.

Εν Παρισίοις, 10 Οκτωβρίου, 1831.

ΣΥΝΕΚΔΗΜΟΣ ΙΕΡΑΤΙΚΟΣ.

ΠΑΥΛΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Η ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΩΤΗ.

KEIMENON.

ΚΕΦ. α'. 1.

ΠΑΥΛΟΣ ἀπόστολος Ιησοῦ Χριςοῦ κατ' ἐπιταγὴν Θεοῦ σωτῆρος ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριςοῦ, τῆς ἐλπίδος ἡμῶν,

2. Τιμοθέω γνησίω τέκνω ἐν πίστει, χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν, καὶ Χριςοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.

ΠΑΛΑΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

ΠΑΥΛΟΣ ἀπόςολος τοῦ Ἰησοῦ
Χριςοῦ κατὰ πρόςαξιν τοῦ
Θεοῦ τοῦ σωτῆρός μας, καὶ
Κυρίου Ἰησοῦ Χρισοῦ, τῆς ἐλε
πίδος μας,

2. Εἰς τὸν Τιμόθεον τὸ γνήσιον τέκνον εἰς τὴν πίσιν, ὡς εἶναι χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ τὸν Θεὸν τὸν πατέρα μας, καὶ Χριςοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου

μας.

ΝΕΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

Παῦλος ἀπόςολος Ἰησοῦ Χριςοῦ ἐκ προςαγῆς θεοῦ σωτῆρος ἡμῶν, καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριςοῦ, τῆς ἐλπίδος ἡμῶν,

2. [Εὔχομαι] εἰς τὸν Τιμόθεον, γνήσιον μου κατὰ τὴν πίςιν τέκνον, χάριν, ἔλεος, εἰρήνην ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν, καὶ Χριςοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.

[blocks in formation]

ΠΑΛΑΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

3. Καθὼς ἐγὼ πηγαίνων εἰς τὴν Μακεδονίαν, σὲ ἐπαρακά λεσα, νὰ προσμείνης εἰς τὴν Εφεσον, (ἔτζι παρακαλῶ) νὰ παραγγείλης κάποιους νὰ μὴν διδάσκουσιν διάφοραις διδα χαῖς·

4. Μηδὲ νὰ ἔχουν τὸν νοῦν τους εἰς μύθους καὶ γενεαλο γίαις, αἱ ὁποίαις δὲν ἔχουν τέ λος, αἱ ὁποίαις δίδουσι περισ σότερον φιλονεικίαις, παρὰ οἰκοδομὴν Θεοῦ ὁποῦ εἶναι εἰς τὴν πίσιν.

5. Καὶ τὸ τέλος τῆς παραγ γελίας εἶναι ἀγάπη ἀπὸ και θαρὰν καρδίαν, καὶ ἀπὸ συν είδησιν ἀγαθὴν, καὶ ἀπὸ πίςιν ὁποῦ δὲν εἶναι πλασμένη

ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

3. Καθὼς σ' ἐπαρακάλεσα, ὅτ ̓ ἐκινοῦσα εἰς Μακεδονίαν, πρόσμεινε εἰς τὴν Ἔφεσον, διὰ νὰ παραγγέλης τινὰς νὰ μὴ διδάσκωσι διδασκαλίας ξένας

4. Μηδὲ νὰ προσέχωσιν εἰς μύθους καὶ γενεαλογίας απόρους, αἱ ὁποῖαι προξενοῦν φιλονεικίας πλέον παρὰ οἰκοδομὴν τῆς εἰς Θεὸν πίσεως.

5. Τῆς δὲ παραγγελίας τέλος [καὶ σκοπὸς] εἶναι ἀγάπη ἀπὸ καρδίαν καθαρὰν, καὶ συνείδησιν ἀγαθὴν, καὶ πίςιν ἀνυπό

κριτον

ΚΕΙΜΕΝΟΝ.

6. ὧν τινες ἀποχήσαντες, ἐξετράπησαν εἰς ματαιολογίαν·

7. Θέλοντες εἶναι νομο διδάσκαλοι, μὴ νοοῦντες μήτε ἃ λέγουσι, μήτε περὶ τίνων διαβεβαιοῦνται.

8. Οἴδαμεν δὲ ὅτι καλὸς ὁ νόμος, ἐάν τις αὐτῷ νομίμως χρῆται·

9. Εἰδὼς τοῦτο, ὅτι δικαίῳ νόμος οὐ κεῖται, ἀνόμοις δὲ καὶ ἀνυποτάκτοις, ἀσεβέσι καὶ ἁμαρτωλοῖς, ἀνοσίοις και βεβήλοις, πατραλῴαις καὶ μητραλῴαις, ἀνδροφόνοις,

ΠΑΛΑΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

6. Απὸ τὰ ὁποῖα μερικοί ἔζωντας νὰ ξεπέσουν, ἐγύρισαν εἰς ματαιολογίαν·

7. Θέλοντες νὰ εἶναι νομο διδάσκαλοι, καὶ μὴ γροικῶντες μηδὲ ἐκεῖνα ὁποῦ λέγουσι, μηδὲ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα βεβαιώνουσι. 8. Καὶ ἐξεύρομεν ὅτι ὁ νόμος εἶναι καλός, ἂν κανένας τὸν μεταχειρίζεται νομίμως· 9.ἠξεύρωντας ἐτοῦτο, ὅτι εἰς τὸν δίκαιον νόμος δὲν ἐβάλθη, ἀμὴ διὰ τοὺς ἀνόμους καὶ ἀνυποτάκτους, καὶ ἀσεβεῖς καὶ ἁμαρτωλοὺς, καὶ ἀνοσίους καὶ μεμιασμένους, καὶ πατροδάρ τας καὶ μητροδάρτας, καὶ διὰ τοὺς ἀνθρωποφονειάδες,

ΝΕΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ.

6. Τὸν ὁποῖον τινὲς ἀποτυχόντες,ἐστράφησαν εἰς ματαιολογίαν, 7. Θέλοντες νὰ ἦναι νομοδιδάσκαλοι, μὴ νοοῦντες μήτ' ὅσα λέγουν, μήτε περὶ τίνων διισχυρίζονται.

8. Εξεύρομεν, ὅτι ὁ νόμος εἶναι καλὸς, ἂν τὸν μεταχειρί ζεται τις νομίμως,

9. Καὶ γνωρίζῃ τοῦτο, ὅτι νόμος δὲν ἐπιβάλλεται εἰς τὸν δίκαιον, ἀλλ ̓ εἰς τοὺς ἀνόμους καὶ ἀνυποτάκτους, καὶ ἀσε βεῖς καὶ ἁμαρτωλοὺς, καὶ ἀνοσίους καὶ μιαρούς, καὶ πατροτύπτας καὶ μητροτύπτας, [και] φονέας,

« ΠροηγούμενηΣυνέχεια »